Özkan Yalçın

Afrin’in kuşatıldığı bugünlerde iyi şairlerin şiirleriyle hemhâl olma vaktidir. Özkan Yalçın, “Ben Ardahan’ı görmedim / Üveyik kuşunun sekişini de / İkisi bir anılanda / Gönlüm kanat kanat tüyleniverir / Uçası kuş olurum” der “Türkiye’m” şiirinde. Şair, vatan sevgisini bir çok mısraında yürekten dile getirir. “Mesele” şiirinde alperenlik duygusunu yaşatır bize: “Serhâd boylarında son atlı benim / ‘Mesele’, ‘çiniye renk vermekse’ Taşer’im / Kaldırmayın beni yatağımdan son uykumdan ha / Kalkarsam Altayları Viyana’ya kilitlerim”

                Mehmed Âkif’i ve İstiklâl Marşı’nın kabulünü hatırlıyoruz bugünlerde. Yalçın “Âsım’ın Nesli” gerçeğini yaşayan gönlü yüce sanatkârımızdır. O ruhu ve duyguyu “Asım’ın Nesli”nde buluyor ve okuyoruz: “Üç öğünlük ömür ne, inandık ki çabamız / Irmakları aşmaktır bizi beklesin deniz / Seferimiz yâr üzre duysun ağyâr da gelsün / Ay Hanım’a sevdâlı Asım’ın neslindeniz.”

                Anadolu’muzun yiğit sesi, “Fedai” şiirinde de vatan sevdasını bir ‘Mehmetçik gözüyle’ dosta düşmana gösterir ve şöyle der: “Bizleri nöbette bilip / Rahat uyusun şühedâ / Kimesneye zırnık vermem / Vatan için canım fedâ.”

                Tam 20 yıl geçmiş Özkan Yalçın’ı sonsuzluk âlemine uğurlayalı. Ama o  şiirleriyle, eserleriyle, hatıralarıyla hatırlanıyor, yâd ediliyor. Türk edebiyatının unutulmayan ismi, şair, romancı, Yedinci Şehir kitabının yazarı Özkan Yalçın, Anadolu duygularını ve düşüncelerini en iyi canlandıran edebiyat ustalarındadır.

                1949 yılında Sivas Gürün’de doğan Özkan Yalçın 17 Mart 1998 tarihinde ebediyet âlemine yürüdü. Gürün ilçesinin Işıtan mahallesinde üç çocuklu bir ailenin tek erkek evladı olarak dünyaya geldi. Gürünlü şairlerinden Turgut Yalçın’ın ve Mahire Hanım’ın oğlu. İlkokul ve ortaokulu Gürün’de okudu. Liseyi Kayseri’de bitirdikten sonra Malatya’da ziraat memuru olarak göreve başladı. 1974 yılına kadar bu görevini sürdürdü. Bursa Eğitim Fakültesi’ni bitirdi. Yurdumuzun çeşitli yerlerinde edebiyat öğretmeni olarak görev yaptı. Evli ve üç çocuk babası olan Özkan Yalçın, Amasya ili Anadolu Lisesi Müdürü iken rahatsızlanarak 17 Mart 1998 tarihinde Hakkın rahmetine kavuştu. Özkan Yalçın, şiir ve roman dallarında bir çok ödül almıştı. Şiir dalında beş birincililği bulunan Özkan Yalçın’ın bu başarılarından birisi Yunus Emre Şiir Yarışması diğeri ise Mehmet Âkif Ersoy Şiir Yarışması’dır. Rahmetli şairimizin Çok Çiçekli Senfoni adında bir romanı, büyük ozanımızı anlattığı Âşık Veysel adlı bir incelemesi, Yağmur Damlaları, Gül Yorgunu ve Sevda Çıkmazı isimli şiir kitapları ve Amasya’yı anlattığı Yedinci Şehir monografisi bulunuyor.

Vefat etmiş şair ve yazarlar, eserleri neşredilince unutulmazlar. Ötüken Neşriyat bu hizmeti yıllardır yapıyor ve Özkan Yalçın’ın bütün eserlerini okuyucularına ulaştırıyor. İstanbul’da da ESKADER olarak bir kaç toplantı gerçekleştirdik sanatkârımıza dair. Bunlar elbette edibimizi duyurmaya yetmez. Amasya’da bir an önce “Yedinci Şehir Edebiyat Yarışması” düzenlenmeli ve her yıl tekrarlanmalıdır. İldeki öğrencilere bu eser okutulmalıdır. Gürün ilçemiz de şairimiz adına bir şiir yarışması tertip etmelidir. Gençlerimiz ve yeni edebiyat meraklıları, Özkan Yalçın adını duymalı, edibimizin eserlerini okumalı ve onun gibi sahici, iyi metinlere imza atmalıdır. Şimdiden klasik olmuş Yedinci Şehir kitabının ve diğer eserlerin yazarı Özkan Yalçın, ferdî gayretlerle değil bütün edebiyat camiasının da samimiyetle sahip çıkmasıyla yaşatılmalıdır. Yeni Özkan Yalçınlar’ın yetişmesini istiyorsak buna mecburuz. Merhum Özkan Yalçın, yarın Bâbıâli Enderun Sohbetleri’nde ailesi ve dostlarıyla birlikte yâd edilecek. Edebiyata değer verenleri bekliyoruz. Yazımıza onun “Şükran” dörtlüğüyle son veriyorum: “Fatih’in kılıcında yıktığım Bizans / Döndü sarayını gönlüme kurdu / Şahidim sen kaldın Süleymaniye / Sinan da olmasa hâlim nolurdu.”