Yerli Aydın

Yerli aydın nasıl olunur?, sorusuna cevap aradığımda karşıma o çıkardı. “Milli münevver” sıfatına da en çok yakıştırdığım şahsiyetlerdendi. Kimden bahsettiğimi tahmin ettiniz. Bugünlerde rahmet-i rahmana kavuşan Uludağ Üniversitesi Sosyoloji Bölüm Başkanı Prof. Dr. Hüsamettin Arslan’dan söz ediyorum. İlim aleminde arkasından göz yaşı dökülen, firakı yürekleri yakan o seçkin insandan. Vefat haberini aldığım andan beri düşünüyorum: Kimileri fikir yoksulluğu çektiğimizi öne sürse de aslında bizim ayağı toprağa basan, milletimizin değerleriyle barışık iyi aydınlarımız var. Merhum onlardan biriydi. Tanışmamızın tarihi eskiydi. Ta 1980’li yılların ortalarına kadar gider bu muarefemiz. Çapa’daki öğrenci evinde merhum Mustafa Ramazan Polat, Coşkun Çokyiğit ve kardeşi Erhan’la birlikte kalıyorduk. Eve gelen dostlarımız arasında Yusuf Özarslan, Sefa Kaplan, Muammer Erkul ve Hüsamettin Arslan da vardı. Edebiyatı, sinemayı, fikir hayatımızı ve kültür meselelerimizi konuşurduk. Aradan 38 yıl geçmiş. Çorlulu Ali Paşa Medresesi’ndeki buluşmalara ise ne yazık ki katılamazdım. Fakültede okurken gazetede çalışıyordum. Karşılaştığımızda selamlaşırdık. Bir gün Cağaloğlu’nda Kızlarağası Medresesi’nde karşılaştık. Teşehhüt miktarı konuştuk. “Bâbıâli Sohbetleri”nde müşterek dostumuz Mustafa Polat’ı vefatının 30. yılında yâd edeceğimizi söyledim, davet ettim. Bursa’ya dönecekti gelemeyecekti ama bu vefalı davranışı takdir etmiş, genç edibimizin anılmasından memnun kalmıştı. Bir gün bir toplantıda konuşma yapmasını istemiştim. “İnşallah” demişti. Sonra Yeni Söz gazetemizdeki yazılarını görünce çok sevinmiştim. İyi bir okuyucusu, sıkı bir takipçisi olmuştum. Türkiye’nin zor yıllarında devletinin ve milletinin yanında mertçe, yüreklice saf tutmuş, ihanet örgütü FETÖ’ye karşı durmuştu. O yazılar çok değerlidir. Keşke gazetemizin yönetmeni Can Kemal Özer bu yazıları toplatsa ve bir kitap hâlinde yayımlatsa! Zeytinburnu’nda yaptığı konuşmalar da geniş ufukluydu. O konuşmalar da keşke deşif...