Akıllı mı akılsız mı?

BEN akıllıyım demekle iş bitmiyor, aklın çeşitleri var.

Şeytanın aklı… Olgun Müslümanın aklı…

Akl-ı selim=sağduyu…

Kültürlü akıl, kültürsüz akıl.

Bayramda bin çile ile Bodrum’a gitmiş, şehir kaldırabileceğinin beş misli otomobil ve insan ile doluymuş, adım atacak yer yokmuş, tatil yapacağım diye rezil ü rüsvay olmuş. Onun da bir aklı var.

Bin kere aldatılmış, dolandırılmış, bin birinci defa aldatılıp dolandırılmaya hazır… O da akıllı.

Trafikte zikzak yaparak ilerlemeye çalışan da akıllı. Bir gün gelecek feci şekilde ölecek, buna aklı ermiyor.

Eline para geçmiş, haftada birkaç gün lüks restorana gidiyor, adam başına 150 liralık statü ve gösteriş yemeği yiyor. Ona aklını sorsanız, benimkinden üstünü yoktur der.

Geçen sene iki bin liralık telefon almıştı, bu sene onu attı, üç bin liralığını aldı, o da akıllı.

Kendini sofu Müslüman sanan ve gösteren şu tarikat holiganına akılsız dersiniz, kafanızı kırar. Onun da aklı var ama holigan aklı.

Marksistler kendilerini çok akıllı sanır.

Kemalistler de öyle.

Hele laikler.

Bunca çeşit aklın içinde acaba hangisi gerçek ve işe yarar akıldır?

Akl-ı selim bir yerde satılmıyor ki, parası olan gidip alsın.

Okulların ve eğitim sisteminin ana vazifesi ve işi, çocuklara ve genç nesillere akıl, fikir, mantık, hikmet (bilgelik) kazandırmak. Bizde tam tersi.