Dedikodu ve Gıybet Günah Değildir Diyen Dinden Çıkar

Dedikodu yapmak, onu bunu çekiştirmek, başkalarının gizli ayıp ve günahlarını araştırmak, gıybet etmek günahtır. Günah değildir, sakıncası yoktur diyen dinden çıkar.

Gevezelik ve zevzeklik etmek zamanını, ömrünü israftır, günahtır.

Faydasız siyaset konuşmaları insanın ömrünü tüketir.

Müslüman futbol holiganlığı yapmaz.

Cemaat ve tarikat holiganlığı da yapmaz.

Tarikat elbette iyi bir şeydir ama holiganlığı kötüdür.

Müslüman tarikatlı olabilir ama tarikatçı olamaz. Bu “çı” ekine dikkat et.

Ruhbanları erbab haline getirip putlaştıranlar haberleri olmadan şirke ve küfre düşer.

Tarikatlar ikiye ayrılır: Gerçek tarikatlar sahte tarikatlar.

Gerçek tarikatlar Şeriat dairesi içindedir; Şeriata uyarlar, onlarda Şeriata aykırı bir şey yoktur.

Namaz kılmak elbette iyi bir şeydir ama namaz yüzünden ‘ucba gurura kibre düşmek kötüdür.

Nefs-i emaresinden razı olan, nefs-i emmâresini beğenen kötüdür.

Kişi, nefs-i emmâresini kötülemedikçe salah bulamaz, iflah olamaz.

Ben ben ben diyen mağrur kişi, benliğin batsın emi.

Kâmil şeyhler uçmaz, uçuranlar hamlardır.

Gerçek tarikat öyle bir mekteptir ki, oraya nakıs gelen olgun çıkar.

On beş senedir tarikatta, hâlâ gıybet ediyor. Böylesi derviş değil, hardır.

Bir Müslümanın kemali veya noksanı, yemesinden içmesinden belli olur.

Cömertlik, kerem, mürüvvet, cûd ü seha imana yakındır; cimrilik, hasislik, paylaşmamak küfre yakındır.

Başkalarının günah ve ayıplarını görüp teşhir edenlerin mâneviyat gözleri kördür.