Mümine Buğz Etmek

Eskiden de varmıştır ama zamanımızda cemaat, tarikat, fırka, parça holiganlığı ve fanatizmi son derece aşırı ve yıkıcı hale gelmiştir; bu yüzden İslam kardeşliği büyük yaralar almış, bir takım Müslümanlar birbirlerinden nefret etmeye başlamış, düşmanlık yangınları ümmet birliğini yıkacak seviyeye yükselmiştir. 
Muhterem bir şeyh efendi, kamil bir mürşid var, kendisini seven az veya çok sayıda Müslüman da var; onların dışındaki bir Müslüman şeyh efendiyi sevmiyor, ona buğz ediyor; müridleri taraftarları, sevenleri bunu duyunca ateş püskürüyorlar, buğz edeni linç ediyorlar. Bu son derece yanlıştır, İslam ahlakına aykırıdır. 
Şeyhi sevenlerin yapmaları, söylemeleri gereken şudur: Bu adamın şeyhimiz konusunda nasibi yoktur. 

Şeyhi sevip veya sevmemek İslam’ın temel ölçüsü değildir.
İslamın temel ölçüleri şunlardır: (1) Sahih= Doğru bir itikada sahip olmak… (2) Beş vakit namazı kılmak… Bir kimse de bu ikisi varsa o Müslümandır ve senin şeyhini sevse de sevmese de onunla arandaki iman kardeşliği bağlarını kopartamazsın.
Mekke Şafii reisü’l-uleması allame Ahmed Zeyni Dahlan Hazretlerinin Takribü’l-Usûl li Teshili’l-Vusül isimli kitabının 65’inci sayfasında (1304 Mısır baskısı) şöyle bir menkıbe yazılıdır: Şeyh-i Ekber Muhyiddin Arabi hazretleri, kendi şeyhine buğz eden bir kimseye buğz ediyormuş, rüyasında Resulullah Efendimiz (Salat ve selam olsun ona) kendisine görünmüş, ‘’ O kimseye niçin buğz ediyorsun?” diye sormuş”. İbn Arabi ‘’ Benim şeyhime buğz ettiği için…’’ cevabını verince Efendimiz ‘’Ama o kimse Allah’ı ve Resulullahı seviyor…” demiş, Muhyiddin Hazretleri o rüyadan sonra tövbe ve istiğfar etmiş, buğzundan vaz geçmiş.