O Gazete

O mâlum, mâhud, mel’un, menfur gazete laikçilik, İslam düşmanlığı, Kur’an ahkâmı ve Şeriat karşıtlığı, Ümmet yıkıcılığı, ahlak tahribatı, darbecilik, yabancılaştırma, saptırma, Türkiye’yi magazinleştirme, yığınları sersemletme, Darvincilik-Evrimcilik ve daha nice saptırıcı konularda uzun yıllar boyunca Tağut’un ve Deccal’ın yayın organı gibi çalışmış ve büyük tahribat yapmıştır.
O gazete, vesayetçi egemen azınlığın yarı resmî organı olmuştur.
O gazete Türkiye Müslümanlarının temel hakları ve hürriyetlerini savunmamış, aksine onların kısıtlanmasını ve kullandırılmamasını istemiştir.
O gazete kesinlikle demokrat değildir, Dönme demokrasisi yandaşıdır.
O gazete 1923’te kurulan gerçek Cumhuriyetin en büyük düşmanı olmuştur.
O gazete egemen azınlığın sesi olmuştur.
Müslüman kadınların iffet ve haysiyetlerine riayet etmemiş; açıklığı saçıklığı fuhşu teşvik etmiş, toplumun temelini oluşturan aileyi sarsmış ve yıkmıştır.
Japonların kendi millî yazılarıyla çok ilerlediğini görmezlikten gelmiş, bin yıllık millî yazımızı dışlamış, Latin/Frenk yazısını Türk yazısı olarak benimsemiştir.
Türkiye’nin şapka ile kalkınıp muasır medeniyet seviyesine hızla yükseleceğini savunmuş; dünyanın şapkayı terk etmesine rağmen şapkacılıkta inatla diretmiş ve direnmiştir.
27 Mayıs 1960’tan bu yana yapılan bütün askerî darbeleri desteklemiş ve alkışlamıştır.
Demokrasinin ve insan haklarının beşiği olan İngiltere’de laiklik olmadığını, din ile devlet birliği ve birlikteliği olduğunu, İngiltere hükümdarının aynı zamanda millî Anglikan kilisesinin başkanı olduğunu görmemiş; laiklik ve Paşanın ölümünden sonra Dönmeler tarafından fabrike edilmiş Kemalizm ideolojisi olmazsa Cumhuriyet de olmaz saçmalığını ve mantıksızlığını yıllar boyunca çatlak plak gibi döne döne tekrarlamıştır.