Dar geçitlerde beklemek

“Durup dururken Lozan tartışması niye çıktı?” diye soruluyor... Diyoruz ki:
- Bugüne kadar neden sorulmadı?
Sorulmayı-şından şüphe etmeyenler sorulmasına neden büyük bir şüpheyle bakıyor?

Tuhaf değil mi?
Sadece yüzünü değil, ruhunu dahi Batı’ya dönmüşlerin neden anlamak istemediğini anlıyoruz!
***
Bu soruyu soranların hiçbiri bugüne kadar Amerika’ya, Rusya’ya ve Batılı ülkelere “Ortadoğu’da ne işiniz var?” diye de sormadı.
Sizce neden?
Nedenini az çok biliyoruz!
***
Emperyalizme, zulme ve işgale karşı şarkı söylemek, şiir okumak ve dünyaya kelimelerle meydan okumak güzel de, sıra kavgasına geldiğinde, herkesin dilinde “Ne işimiz var, neden Lozan tartışmaya açıldı?” soruları var...
Amerika ve Batılı ülkeler Bağdat’a ikinci kez savaş açtıklarında büyük devrimci kalabalıklar İstanbul’da meydanlarda toplanıp hep bir ağızdan Tuncel Kurtiz ile birlikte Ümit İlter’in şu şiirini okumuştu:
“bağdat’lıyız, bağdat’tayız, bağdat’lıyız
bağdat’ta düşünce bombalar adımız meçhule kalır
adımız meçhul
yanar kavrulur bedenimiz sevdiklerimiz
yanar kavrulur
külümüz kalır geriye rüzgârda savrulur
sözümüz kalır”
Ve söz yerde kaldı...
***
Evet, Bağdat yakılıp yıkılıp işgal edildikten ve bir milyon Müslüman öldürüldükten sonra bir daha kimse toplanıp o şiiri okumadı... “Sür yangın kokan saçlarına bir de alnına” diyen devrimci kavganın şairini de yalnız bıraktılar...
Yani, bu çelişkiyi Ümit İlter de tuhaf bulmuş ve bilmiş olacak ki sanki bu şiiri de o meydanlara toplanan sosyalist devrimci diye geçinenler için yazmış...
Diyor ki: