Kırılgan günler

Duruş lafla olmaz...Eyleme bakmak lazım...

Duruşu belirleyen davranış şeklidir...

Örnek mi?

Suriye’deki DEAŞ operasyonlarına katılan bordo bereli subayımız Albay Orkun Özeller’dir...

 
İncirlik üssünde Amerikan ordusunun başarılarından dolayı kendisine vermek istediği madalya ve beratı reddeden Albay Orkun Özeller herkese ibret olması gereken şu sözleri söyledi:

Bu madalyayı verenler benim düşmanım olan YPG ile işbirliği içindedir. Onurum, bu madalyayı kabul etmeme müsaade etmiyor!

Ve madalyayı iade ederek tören alanından ayrıldı.

***

Millet gecesini gündüzüne katarak çalışıp vergisini ödüyorsa, ordusunun güçlü olmasını istiyorsa, aç kalma pahasına olsa bile düşmana karşı dik durulmasını istiyorsa Albay Orkun gibi askerlerimizin duruşuna şahit olmak içindir.

Düşmanla koyun koyuna yatanları görmek için değil.

Bu yüzden yirmi yaşındaki oğlunun eşkıyaların gezdiği dağlarda şehit düşmesine ağlamıyor...

Ve bayrağa sarılı tabutunu öpüyor, elleriyle mezara koyuyor...

Ülke için...

Ve millet içindir...

Düşmanla flört etmek için değil...

***

15 Temmuz akşamı, milletin aç kalma pahasına alın teriyle kazanarak verdiği vergiyle alınan tankları yine bu milletin üzerine süren subay, astsubay, general ve asker kılıklı hainleri görmek için değil!

256 vatandaşımızı katleden FETÖ’nün yani Amerika’nın ve Batılıların besleyip büyüttüğü hainlerin ise kimlere sığındığını gördük.

Ve hâlâ içimizde bu hain duruşun tarifini yapmakta acze düşenleri de gördükçe içimiz sızlıyor.

Birileri de hâlâ utanmadan “Kontrollü darbe” diyebiliyor...

Kontrolsüz olsaydı kim bilir daha neler olacaktı.

***

Yunan’a sığınanlara, Almanya’dan iltica talebinde bulunanlara ve Amerika’ya kaçanlara bakıyoruz, bir de Albay Orkun’un duruşuna...

Ve beratını başka yerlerden alanlara bir kez daha söylüyoruz ki:

Dünyada yılanlar bile yatacak bir yer buluyor ama öteki âlemde sizlerin nerede yatacağını artık herkes biliyor...

İfadesiz yüzler topluluğu hâlâ içimizde kazan kaynatmaya devam ediyor...