Cerrahpaşa'nın gözyaşları..

İki gün oluyor, telefonum çaldı..
Prof. Dr. Serap Erdine..

‘Cerrahpaşa ağlıyor. Okulumuzu kapatıyorlar’ dedi..

 
/* */Neler oluyor demeden..

Ekledi; ‘Artık İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi adında bir okul olmayacak.’

Sesi buruk, sesi hüzünlü, sesi öfkeli..

Haksız değil..

1979 yılında okul birincisi olarak mezun olduğu fakülte tarih oluyor..

Tarihin çöplüğüne atılmak isteniyor..

***

Bu duyguyu biliyorum.. Benim de başıma geldi..

Maçka Teknik Lisesi mezunuyum.. Artık böyle bir okul yok.. Adını değiştirdiler; Maçka Akif Tuncel Endüstriyel Teknik Okulları yaptılar..

Sadece okulun adını değiştirmediler.. Geçmişimizi sildiler, anılarımızı yok ettiler, sohbetlerimize ambargo koydular..

Adını kaptırdık ama şimdilik binayı kurtardık..

En azından önünden geçerken, bahçesine bakarken lise yıllarım gözümün önüne geliyor..

Cerrahpaşalıların böyle bir şansı da yok..

***

Cerrahpaşa mezunlarını anlıyorum..

50 yıllık fakülte.. Kökleri 1933 yılına dayanıyor..

Bu okulu İstanbul Üniversitesi bünyesinden koparıp önce İbni Sina Üniversitesi’ne bağlamak istediler..

Cerrahpaşalılar, hocasından öğrencisine kadar öyle büyük tepki gösterdi ki yapamadılar..

Cerrahpaşa Üniversitesi diye yeni bir üniversite kurmaya kalktılar..

Neden?

***

Nedeni yok..

Dünya değerlerini korurken, biz yok etmeye çalışıyoruz..

50 yıldır tıp alanında isim yapmış, binlerce yayın vermiş bir fakültemizi yok etmeye çalışıyoruz..

YÖK buna reform diyor..

Yok etmenin adı reform oldu..

***

Adı değişirse ne olur?

Denklik anlaşmaları, akreditasyon belgeleri geçerliliğini yitirir.. Yeni kurulan bir üniversite muamelesi görür.. Bugüne kadar çıkan yayınlar kapatılan fakültenin yayını olur..

***

Biliyorum, YÖK Başkanı da öyle olmayacak, falan filan diyecek.. Cerrahpaşa’nın taşınmayacağını belirtecek.. Bu iddiaların kasıtlı olduğunu söyleyecek..

Cerrahpaşa eninde sonunda Silivri’ye doğru yola çıkacak..