Süleyman Demirel Anadolu'ydu

Çocukluktan gençliğe geçtiğim yıllar Milliyetçi Cephe hükümetleriyle geçti..
Demirel Başbakan’dı..
Biz de fena halde karşıydık.. Solcuyduk ama çata patadan yana değildik.. Demirel’in gitmesini, Ecevit’in gelmesini istiyorduk..

Ecevit gelirse daha özgür, daha demokrat bir dönemin geleceğine inanıyorduk..
Lise, bitti üniversite hayatı başlayacaktı ama üniversiteye gitmek ne mümkün..
Ya silahlar konuşuyor, ya boykot ilan edilip kapılar zincirleniyordu.. Bu sebeple gazeteciliğe çok erken yaşta başladım..
*
Bir süre sonra Demirel gitti ama maalesef darbeyle gitti.. Acı dolu yıllar başladı.. Demirel evine çekildi.. Siyaset okuyan gazeteci olarak o dönemden itibaren Demirel’i daha yakından takip ettim..
Biz mi olgunlaşmıştık.. Demirel mi değişmişti bilemiyorum.. 80’li yıllardaki Demirel 1970’lerin Demirel’ine benzemiyordu..
Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan‘ın idamına oy veren Demirel’den eser yoktu..
Bilge, demokrat, hoşgörülü bir lider vardı karşımızda..
Hoşgörü deyince, bir noktalı virgül koyalım..
*
1980 öncesi ortalık Demirel karikatürleri, Demirel taklitleri, Demirel’i hicveden oyunlardan geçilmiyordu..
Gazete köşelerinde Demirel’e bindirildikçe bindiriliyordu..
Bunlar o yıllarda bize normal geliyordu..
Daha sonra eleştirinin suç sayıldığı, hainlikle eşdeğer tutulduğu dönemleri yaşayınca, anladık; normal değilmiş..