Uyduruk iddianameyle 9 ay hapis

Savcı, bu tezini şunların üzerine kurmuş:

1- ByLock kullanıcısı 92 şüpheli ile FETÖ örgütünden soruşturulmakta olan 22 kişi ile “iletişim” kurmak.

2- Cumhuriyet Gazetesi Yayın Danışmanı olup Yenigün Haber Ajansı Basın ve Yayıncılık A.Ş.’de birinci derecede imza yetkisine sahip olmak ve Cumhuriyet’in yayın politikasını değiştirerek FETÖ ve PKK’nın amaçlarına hizmet eder tarzda yayın yapmak.

3- 12 Temmuz 2016’da Cumhuriyet’te yayımlanan “Erdoğan Babamız Olmak İstiyor” başlıklı köşe yazısı ile “açıkça ve doğrudan Cumhurbaşkanı’nın şahsını hedef alarak Türkiye’de otoriter bir rejim bulunduğu algısını yaratmaya çalışmak”.

Kadri Gürsel, mahkemedeki savunmasında bu üç tezi de çürüttü.

Bir kere “iletişim kurmamış”, söz konusu kişiler tarafından aranmış ya da atılan mesajlara maruz kalmış.

İkincisi birinci derecede imza yetkisi olmadığı gibi yayın danışmanlığında ancak bir ayını doldurmuş olması.

Üçüncüsü ise doğrudan bir fikrin açıklanması ve Türkiye’de bir otoriter 
rejim bulunduğu algısını yaratmaya çalışmasına neden yok, zaten böyle bir algı içeride de dışarıda da mevcut.

Normal olarak, Kadri Gürsel hakkındaki bu “suçlayıcı” delilleri bulan savcının yapması gereken şey, önce bu delillerin ne kadar güvenilir olduğunu araştırmak sonra da Kadri Gürsel’in lehine olan delilleri aramak olmalıydı.

Bir ceza soruşturmasında, kanunun savcıya verdiği görev bu çünkü.

Ama yapmamış, yaptıysa da elde ettiği lehteki delilleri saklamış ki (bu da savcının hanesine yazılması gereken bir görev suçu) iddianameyi yazıp, gazeteci Gürsel’i tutuklatabilsin.

Sonra da bu iddianameyi mahkemeye göndermiş.

İddianameyi kabul eden mahkemenin yargıcı da kanunun kendisine verdiği görevi yerine getirmemiş. Delilleri kontrol edilmemiş bir suçlama içeren iddianameyi geri çevirmiş olması gerekirdi.