Evren babamız

Kendimi bildim bileli, Kenan Evren yaşarken her adı geçtiğinde fena şeyler söylemiştim, yazmıştım.
Zira çok kötü işler yapmıştı; üstelik de tarifi imkansız bir kibirle ve fütursuzlukla.
Yargılanması için de elimden geleni yaptım.
12 Eylül darbecilerini koruyan, Anaysanın geçici 15. maddesinin kaldırılması için 2010 referandumunda "evet" kampanyası için çalıştım. Bereket biz kazanmıştık. Neticede yargılanmış, mahkemede ifade vermiş, hüküm giymiş, rütbeleri sökülmüştü. Yani hayattayken darbe yapmaktan ceza almış, rütbesiz bir şekilde yüksek mahkemenin nihai kararını bekliyordu.
Şimdi gelen ölüm haberinin onun hakkındaki kanaatlerime ne gibi etkisi olabilirdi ki? Kötü bir adam ölmüştü işte.
Ölümüne sevinecek değildim.
Ecelinin gelmesinin suçlarının bir karşılığı olduğunu da düşünmüyordum elbette. Ayrıca bir ailesi vardı ve ölünün ardından gösterilmesi gereken asgari saygı bence mevtadan ziyade onun yaşayan yakınlarıyla alakalıydı.
Bağlandığım televizyon yayınlarında bu çerçevede dikkatli konuşmaya çalıştım. Ne var ki heyecanlı bir adamın, umarım konuşmanın şehvetiyle çocukluk etmemişimdir. 

Senin darben hangisi? 
Sosyal medya ise Evren'in ölüm haberiyle adeta yıkıldı. Solcusu, liberali, ülkücüsü, İslamcısı nefretlerini ifade ediyordu.
Ama ortada bir gariplik vardı.
Çünkü bugün bir darbecinin arkasından lanet okuma konusunda ortaklaşan Türkiye halkı ne bugün ne de geçmişte topyekün halde darbe karşıtı olmuştu.
Aynı parlamentoda çalıştıkları seçilmiş siyasileri asan 27 Mayıs darbesinin "bayram" ilan edilmesi için önerge veren ve kabul ettiren CHP değil m