PKK 'özüldü' hadi siz de 'özülün'

PKK, Diyarbakır Çınar'da polis babalarını öldürmek için, anneleriyle birlikte uyudukları evlerinin altına bomba koyduğu 2 yaşındaki Ecrin'e, 4'üne henüz basmış İrem'e ve ilkokul öğrencisi Sadık'a üzüntülerini bildirmiş. Bu üç çocuk 4 gündür toprağın altındalar. Duyamazlar. Ama lanet olsun ki biz duyuyoruz. 
"Üzüntü!" Özür bile değil. Bir deneme yapalım; belki özüntü. Sanki anneleriyle uyuyacak yaştaki çocuklarımızı öldürmemişler de, ayağımıza basmışlar ya da çayımızı dökmüşler.
Lojman, okul gibi, daha az zayiat vereceğiniz yükte hafif, pahada ağır eylemleri yapıp öldürdüğü çocuklarımızın, sivillerin ardından hâlâ kuyruğu dik tutan bu katillerin ilk "tüh" çekmesi bu değil elbette.
Hangisini sayayım... Çok geriye gitmeye gerek yok. Mesela: Diyarbakır'ın Silvan ilçesinde terör örgütü PKK, 30 Ağustos'ta baraj emniyetini sağlayan güvenlik güçlerine görev dönüşü pusu kurdu. Yola yerleştirilen el yapımı patlayıcı askeri aracın geçişi sırasında uzaktan kumandayla patlatıldı. Patlamada Kobra aracı hasar görürken, bu sırada manava sebze almaya giden 13 yaşındaki Fırat Sımpil hayatını kaybetti... PKK liderlerinden Murat Karayılan, bir açıklamasında Fırat Sımpil'in (13) bombalı tuzakla öldürülmesiyle ilgili aileden özür dileyip, "Bu tamamen kazadır" savunmasını yaptı.
Baba Sabri Sımpil, "İnsanın çocuğu ölse bile bazı şeyleri halen konuşamıyoruz" diye sözlerine başlıyor. "Şehrin ortasına bomba koymak insanlık dışıdır" diyen Sımpil, "Bölgede YDG-H diye başıboş bir yapı var. Adamlar ellerindeki silahlarla istedikleri kişilerin evlerine girip çıkıyor, kimse korkudan bir şey diyemiyor. Yüzü maskeli kişilerin kimin adına çalıştığı belli değil. Rastgele sokakları tarıyorlar. Bizim için bu özür boştur. Şehrin içine bomba koyacaksın, çocuklar ölecek sonra kuru bir özür dileyeceksin. Biz bunu kabul etmiyoruz, özür acılarımızı hafifletmedi." (Milliyet)