Bu bir savaş...

Terör bu defa kamyonla geldi, Nice şehrinde çoluk çocuk neşe içinde bayram kutlayan masum insanların üzerinden geçti. Yaz mevsimi neşesinin yaşandığı ünlü sahilleri kana buladı.
Fransa Başbakanı “Savaştayız” dedi ki, doğrudur. Soğuk Savaş’ın 1989’da bitmesinden sonra Batı’ya yeni bir düşman ve savaş alanı lazımdı.
Bu savaş 2003 yılında İkiz Kuleler’in saldırıya uğradığı gerekçesiyle ABD’nin Afganistan’ı bombalaması ile başlatıldı. Daha sonra açık yalanlarla Irak’ın işgali var. Peşinden NATO şemsiyesi altında Libya’nın bombalanması. Son olarak da Suriye’nin darma duman edilmesi.
Müslüman dünya hedeftedir... Bombalar altında can veren çocuklar, açlık ve yoksulluk içinde kıvranan milyonlar, göç yollarına düşen aileler, yıkılan uygarlıklar, yağmalanan müzeler, soyulan bankalar, el konulan petrol kuyuları...
Batı dünyası bu yağma ve saldırıyı 13 yıldır en insafsız biçimde sürdürüyor.
Yangın yerine dönen Müslüman ülkelerde de refleks olarak El Kaide, IŞİD, El Nusra gibi örgütler oluşuyor.
Fransa baştan beri ABD’nin gönüllü destekçisidir. Yağmaya ortaktır. Fransız sermaye sınıfının bu saldırganlığı masum insanlara saldırıyla mı cezalandırılmalı?
Elbette hayır... Terör hiçbir koşulda savunulamaz. Ancak Fransız halkı kendini yönetenleri bu açılardan sorgulamalıdır. IŞİD’i yok etmek çözüm değildir. Kaldı ki, öylesine taban buldular ki, bu saatten sonra yok edilmesi de mümkün görünmüyor. Terör uzmanı Abdullah Ağar’ın şu tespiti önemlidir:
“İnsanlık bugün IŞİD ile taban tuttuğu - tutacağı kitle arasına bir yalıtkan yerleştiremezse IŞİD küreye ve insanlığın geleceğine sıçrayacak.”