GÜNEŞ’Lİ GÜNLER

Kadim dostumuz Güneri Cıvaoğlu’nu sonsuzluğa yolladık…Geriye kaldı anılar...Güneri, Güneş Gazetesi’nin küçük ortağı ve genel yayın müdürüydü. Güneş Gazetesi çıkarken biz de kadroda yerimizi almış, prova baskılarda bu köşeyi yapmaya başlamıştık. Gece geç vakitlere kadar çalışıyor, eve gidiyor, az uykuyla sabah erkenden gazeteye dönüyorduk. Necati Doğru aynı durumdaydı. Güneri’ye dedim ki:- Eve gidip gelmek çok vakit kaybettiriyor, izin verirsen biz Necati ile bir otelde kalalım...Hiç düşünmeden ‘tabii ki’, dedi... O zamanlar gazeteciler eğer gerekirse bitli sınıftan Stop Otel’de kalırdı. Geceliği 10 liraydı. Ancak Güneş zengin gazeteydi. Yaratana sığınıp Tepebaşı’ndaki 4 yıldızlı Etap otelinde yer ayırttık. Bizi gören bazı arkadaşlar da otele yerleşti... Yaklaşık iki hafta orada konforlu bir hayat yaşadık. Bir gün Güneri sordu:- Siz nerede kaldınız?Ben utana sıkıla: