Üzüntülü gün...

Gazetemizin sahibi Erdoğan Demirören’i beş yıl önce Milliyet’i satın aldıktan sonra tanıdık. Çağlayan’daki binamıza geçerken bütün odaları en küçük ayrıntısına...

Gazetemizin sahibi Erdoğan Demirören’i beş yıl önce Milliyet’i satın aldıktan sonra tanıdık. Çağlayan’daki binamıza geçerken bütün odaları en küçük ayrıntısına kadar bizzat planlamış, eşyayı bizzat seçmişti. Titiz, dikkatli, babacan tavırlı bir yöneticiydi. Gazete sahipliği zor ve yorucu iştir. Ekonomik şartlar, yönetim zorlukları, siyaset gerçekleri, okur talepleri arasında ahengi kuracak... Bu tahterevallide asgari denge sağlayacaksınız. Erdoğan Bey işte bu zor işi üstlenmişti. İş hayatına erken yaşta girmesi sanırız başarısının en büyük etkeniydi.

Tesadüf bu ya... Erdoğan Bey’le aynı zamanlarda aynı okulda okumuşuz. Ben Saint Benoit Lisesi hazırlık sınıfındayken o ortaokul son sınıftaymış... Bir iki yıl aynı havayı solumuşuz. Erdoğan Bey babasının işini yürütmek için erken ayrılmış okuldan... Kısa okul arkadaşlığımızı da sohbet konusu yapmıştık...

İki yıl önce ameliyat geçireceğim zaman hastane ödemelerinde kimi sorunlar ortaya çıkmıştı. Sigorta anlaşma gereği ödemeleri yapmak istemiyordu. Erdoğan Bey meseleyi ele aldı. Sorunların çözülmesi için talimat verdi. Usta yöneticileri vardı. Sorunlar onların da sayesinde kısa sürede çözüldü. Sağlığımı bir ölçüde de kendisine borçluyum...

İşadamı Vehbi Koç 95 yaşındayken hayatın kısalığından yakınırdı. Erdoğan Bey 80 yaşındaydı. Artık erken sayılan bir yaşta ayrıldı aramızdan. Kendisini her zaman saygıyla anacağız. Eşi, çocukları ve diğer tüm yakınlarına başsağlığı diliyoruz... Ömürleri çok olsun...

YAZININ DEVAMI