Doğayı tanıyan çocukların farkı

Beton mezarlıklarımızda farkında mıyız bilmem ama doğa yoksunluğu çocukların psikolojik gelişimini ciddi boyutta etkiliyor.
Çocuk-doğa ilişkisi zayıfladıkça çocukların algı/duyu dünyası da zayıflıyor, çocuklarda dikkat bozukluğu ve depresyon vakaları artıyor, doğayı tanımayan, kendisini onun bir parçası olarak görmeyen, doğaya kayıtsız bir nesil yetişiyor.
Açık alanda, özellikle de doğada olmayan çocukların fiziksel aktivite düzeyi düşüyor.
Yapılan son araştırmalara göre, çocukların neredeyse tamamı uzmanlar tarafından önerilen fiziksel aktivite düzeyinin altında
kalıyorlar.
Bunun sonucunda çocukların hareketsiz yaşama bağlı şişmanlık ve obezite gibi fizyolojik problemlerle karşılaşma ihtimalleri artıyor.
Anlayacağınız, çocukların ruhsal ve fiziksel gelişimi için doğa ve açık alan faaliyetlerinin önemi çok büyük.
Doğa eğitimi işte bu yüzden önemli.
Doğada eğitim gören çocuklar fiziksel anlamda daha aktif oldukları gibi, zihinsel olarak da doğadan olumlu etkileniyorlar.
Doğa eğitimi alan çocukların konsantrasyon yetenekleri artıyor; bu da başka problemleri çözebilmelerine yarıyor.
Doğa eğitimi alan çocukların yaratıcılık becerileri artıyor. Bu, problem çözme yetilerinin gelişmesini sağlıyor.
Doğada yapılan eğitimler çocukların sadece davranışlarını değil, yaşam tarzları ile ilgili seçimlerini de etkiliyor.
Dolayısıyla bu eğitim sadece bireysel değil, toplumsal yaşam tarzı değişimini de sağlama potansiyeline sahip.
En basitinden çocuk, toprağın içinde canlıların yaşadığını görüyor; bir yere otobüs yerine uçakla giderse iklim değişikliğine etki edeceğini öğreniyor ya da plastik poşet yerine bez poşet kullanırsa doğaya zarar vermeyeceğini fark ediyor.