Dünyada ve Türkiye'de olup biten her şeyden sorumluyuz

BUNDAN 46 yıl evvel bir ağustos akşamı ABD'li antropolog Margaret Mead ile yazar James Baldwin, tarihi bir söyleşi yaptılar.

Bu söyleşinin bir kısmını brainpickings.org’dan alıntılarla aktarmak istiyorum.

Birmingham Alabama’da 4 küçük kız çocuğunu canından eden ırkçı terörist eylemden konuya giriyor Mead. “Birmingham’da o küçük kızları sen mi bombaladın?” diye soruyor Baldwin’e.

“Hayır ama sorumlusuyum. Durdurmadım” diye yanıtlıyor Baldwin.

“Niye sorumlusu olasın? Durdurmaya çalışmadın mı? Bunun için uğraşmadın mı?” diye devam ediyor Mead.

Baldwin “Uğraşmak sonucu değiştirmiyor” deyince Mead tepki gösteriyor: “Rus Ortodoks Kilisesi’nin mensubu gibi konuşuyorsun. Dediğinden şunu

anlıyorum: Hepimiz suçluyuz. İnsanlığın bir bölümü acı çektiği için hepimiz katiliz.”

Baldwin, Mead’i düzeltiyor: “Hepimiz sorumluyuz. O kan benim de ellerimde. Çünkü durdurmadım.”

Mead, Baldwin’i sıkıştırdığını düşünerek “Bugün Burma’da ölen birinin de kanı senin ellerinde mi?” diye soruyor.

“Evet” diye yanıtlıyor Baldwin, “‘Çanlar kimin için çalıyor’... Yani, herkesin acısı benim acım.”

Mead devam ediyor: “Herkesin acısı benim acım ama herkesin cinayeti benim cinayetim değil. Herkesin acısını sahiplenirim. Bir an için olsun, tehlikedeyse kendi çocuğum veya Orta Asya’daki bir çocuk arasında ayrım yapmam. Ama sırf bir millet, ırk ya da dine mensubum diye başkalarının yaptıklarının sorumluluğunu almayı reddediyorum. İlişkilendirilmiş suçluluğa inanmıyorum.”

Mead’in ısrarcı sorularıyla Baldwin bakışını değil ama fiilin zamanını değiştiriyor: “Birmingham’da 4 kız çocuğunu öldüren bombayı ben atmadım. Ve ben hiç kimseyi linç de etmedim. Olmuş olanlardan değil belki ama olabileceklerden sorumluyum.”

Mead’in “Gelecekten sorumluyuz. Bugünden ve gelecekten” diye başladığı cümlesini Baldwin, “Eğer bugünü halletmezsek gelecek olmayacak” diye tamamlıyor.

Baldwin, bilinçli gençler için dünyanın devasa bir ulusal, küresel ve ahlaki çöplüğe döndüğünü söylediğinde Mead onaylıyor. Baldwin soruyor: “Bu nasıl durdurulabilir? Sen ve ben yapacağımızı yapmışız, bize ne olduğu çok önemli değil. Ama çocuklarla ilgili ne yapmalıyız? Sorumluyuz ve en çok çocuklara karşı sorumluyuz. Bu dünyanın geleceğinden sorumlu olduğumuzu bilmeliyiz.”