Biz ne yapabiliriz?

BM Genel Kurulu’nun 74’üncü dönemi başlarken Genel Sekreter Antonio Gutarres’in davetiyle hafta başında kapsamlı bir iklim zirvesi gerçekleşti. Aralarında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da olduğu pek çok hükümet ve devlet başkanı zirveye katılarak konuşma yaptı. Onlardan önce konuşan İsveçli genç aktivist Greta Thunberg ise dünya liderlerine “ne cüretle” metaforuyla özetlenebilecek bir çıkışta bulundu. Toplantının amacı karbon salınımın azaltılması, devletlerin 2015 Paris İklim Zirvesi de dahil olmak üzere verdikleri sözlere uyması, dünyanın eskiden olduğu gibi bundan sonra da, bizden sonra da yaşanabilir bir yer olarak kalması. Guterres 77 ülkenin 2050 itibarıyla karbon salınımını sonlandıracaklarını veya alacakları tedbirlerle etkisini sıfırlayacaklarını (yani karbon nötr hedefine ulaşacaklarını), 70 ülkenin de iklim değişikliği ile mücadele etmek için daha fazla çalışacaklarını taahhüt ettiklerini açıkladı.     Gerçekten de devletlerin alacağı tedbirler önemli. Onlar caydırıcı ve özendirici düzenlemeler yapmazsa, iklimdeki değişimini, sıcaklık artışlarını, denizlerin yükselmesini, yıkıcı doğa olaylarını engellememiz mümkün olmaz. Yapılan araştırmalar 1880-2012 yılları arasında dünyanın ortalama sıcaklığının 0. 85 derece arttığını, denizlerin 19 santim yükseldiğini gösteriyor. H H H Eğer tedbir alınmazsa bugün bir çok ülkenin sular altında kalması, sıcaklık artışının yatacağı kuraklığın tarımı vurması, dünyanın pek çok yerinde ciddi toplumsal-siyasal çalkantıların olması kaçınılmaz diye düşünülüyor.