İdlip mutabakatı çöküyor mu?

Suriye İnsan Hakları Ağı’nın (SNHR) 8 Mayıs Tarihli raporuna göre geçtiğimiz yılın Eylül ayından bu yana İdlip bölgesinde 163’ü çocuk, 105’i kadın olmak üzere en az 544 sivil Suriye-Rusya koalisyonun gerçekleştirdiği saldırılar sonucunda hayatını kaybetmiş, 900 bin insan bulunduğu yerlerden ayrılmak zorunda kalmış.    SNHR 6 bin 800 kilometre karelik toprak parçasına sıkışmış 4 milyon 700 bin kişinin hayat standardının her geçen gün daha da kötüleştiğini, bölgeye işsizliğin, yoksulluğun hakim olduğunu ve insani yardım örgütlerinin Tahrir El Şam’ın tehditleri yüzünden bölgeden çekildiğini belirtiyor. SNHR, 26 Nisan itibarıyla da saldırıların arttığını, Türkiye’nin kurduğu gözlem noktalarının bile saldırılardan etkilendiğini yazıyor.   Raporda saldırıların nerede ve ne zaman gerçekleştiği, kaç kişinin hayatına mal olduğu tüm detaylarıyla aktarılmış. Rusya ve Suriye güçlerinin insancıl hukuku çiğnedikleri, hastanelere, okullara ve genel olarak sivillere yönelik saldırıların savaş suçu oluşturduğu vurgulanmış. BM Güvenlik Konseyi’ne, BM Genel Sekreter’ine ve BM Genel Kurul’una acil müdahale çağrısında bulunulmuş.   *** Umarız bu çağrılara bir cevap gelir, AB, ABD, BM ve dünya siyasetinde ağırlığı olan diğer önemli aktörler saldırıların durmasını, 17 Eylül’de Soçi’de varılan mutabakatla kurulan çatışmasız bölgenin korunmasını sağlarlar. Ama bana öyle geliyor ki kendileri doğrudan etkilenmedikleri, etkileneceklerini düşünmedikleri sürece ne AB ne, ne ABD, ne de başka bir ülke bu insanlık trajedinin bitmesi için ciddi bir çaba harcayacak, göstermelik açıklamalarla yetinecek, sorunu Türkiye’nin yönetmesini bekleyecek.   Doğrudur, Suriye’de çatışan çok çıkar var. Türkiye de, başka ülkeler de kendi menfaatlerini korumak amacıyla burada askeri ve siyasi varlıklarını sürdürmek, sorunun kendi beklentilerine uygun bir şekilde çözümünü sağlamak istiyor.