Kazakistan’da ne oluyor?

Kazakistan az nüfuslu, büyük yüzölçümlü, bol doğal kaynaklı ama aynı zamanda gelir dağılımının son derece adaletsiz olduğu bir ülke. Hidrokarbon yatakları dünya enerji devlerinin ilgisini ve tabii ki yatırımlarını çekiyor. Toprakları üstünde hiç ayrılmayacağı, parçalanmayacağı düşünülen Sovyetler Birliği’nden kalma Rusya’ya kiralı bir uzay üssü barındırıyor. Amerika’nın da, Rusya’nın da, Çin’in de ilgisi üstünde. Türkiye için de pek çok açıdan önemli bir ülke.

1991’den bu yana Orta Asya’nın istikrar adası olarak görülüyordu. Zaman zaman yaşadığı sarsıntılara, yolsuzluk iddialarına, demokrasi açığına ve insan hakları ihlallerine rağmen şimdiki gibi Kazakistan ne olacak, nereye gidiyor benzeri tartışmalara muhatap olmuyordu. Nazarbayev’in otoriterliği ne halkını ne de demokrasiyi başka yerlerde önemseyenleri rahatsız ediyordu. Ülke siyasi ve ekonomik açıdan özellikle dışarıdan bakanlara umut vadediyordu.

Ancak bu bakış açısı geçtiğimiz hafta değişti. LPG fiyatlarındaki artış Arap Baharının ilk zamanlarını andıran protesto gösterilerine yol açtı. Önce Hazar Denizi kıyısındaki Zhanaozen karıştı, sonra protestolar ve “sivil” şiddet eylemleri tüm ülkeye yayıldı. Güvenlik kuvvetleri başkent Nur-Sultan’daki yağma, yıkma ve yakma eylemlerini durdurmakta yetersiz kalınca Cumhurbaşkanı Tokayev ülkesinin üyesi olduğu ittifakı yardıma çağırdı.

Bu arada hükümet istifa etti, artan gaz fiyatları düşürüldü, hepsinden önemlisi Tokayev halefi olduğu Nazarbayev’i Güvenlik Konseyi Başkanlığı görevinden aldı. Nazarbayev’in sağlık nedeniyle ülkeyi terk ettiği söyleniyor. Zaten ilginç bir şekilde ülkeyi 30 yıl boyunca yönetmiş olan Nazarbayev’den de hiç ses çıkmıyor. Kazakistan’ı yakından takip eden bazı gözlemciler ise başkentte sorun çıkartanların sivil halk değil mafya benzeri gruplar olduğunu iddia ediyor.