“Allah Amerika’nın yardımcısı olsun”

Malum ABD’de başkanlık başta olmak üzere resmi görev atamalarında İncil’e el basarak yemin ederler. “So help me God” eşliğinde. Yani “o vakit, Tanrım benim yardımcım ol.” Bu ritüal Amerikan siyasetinin din, diyanet işleri ile ne denli girift ilişkiler içinde olduğunu, dinden nasıl beslendiğini, hangi hayat hikayesinden, tecrübesinden, arka planından gelinirse gelinsin, Amerikan varoluşunun din temelli olduğunu gösterir. Bu sembolik bir ritüeldir, ama oradadır, işlevselliğini asırlara rağmen kaybetmemiştir. Mesela kimse çıkıp da “bu ancak örümcek kafalılara yakışır, kaldıralım” demez. “Bu aydın dünyada bunlar hurafe, ne işi var Amerika gibi bir süper gücün böyle dini referanslarda, bırakalım” diye teklif etmez. Değiştirilmesi teklif edilemez de değildir, yani böyle bir korumacı kisve altına saklanması da gerekmez, ama kimse de uğraşmaz. Memnun mes’uttur.

Bugün ABD’de yaşayanlar önemli bir sınavdan geçmeye hazırlanıyorlar. Başkanlık seçimleri bir yol ayrımına getirdi Amerika’yı. Dünya siyasetinde her alana, burnunu bilir bilmez sokan, kabadayı rolündeki bir ülke mevzubahis olunca, bu imtihanın sonuçları sadece o ülkede yaşayanları değil, bütün dünya insanlarını etkiliyor hale geliyor.