Kış gelirken

Havaların birden soğuması ve bazı şehirlerimize kar düşmesi doğalgaz bağlanmamış bazı şehirlerde bazı sobaların yanmasına sebep oldu. Sayıları çok azalsa da bazı sobaların bazı çıtırtılarını duymak hâlâ mümkün bazı evlerde. Bu tatlı çıtırtıların arasına zaman zaman tatsız sokak hışırtıları girse de, iyi saatte olsunların yeniden yükselen kakafonik umacı teraneleri serpiştirilmeye başlansa da evlerin ve  fırınların bacalarından duman çıktığı sürece hayat devam ediyor işte. Bakmayın siz “abi sen buna hayat mı diyorsun?” sızlanmalarına. Bir saniye öncesine bile dönebilir miyiz? Dönemeyiz. O halde işimize bakmalıyız. Zaten bütün şikayetlerimiz, bizim ya da başka birinin işini iyi yapmamasının uzantıları. Hani bir zamanlar “bu kış komünizm gelecek” öcüsüyle tansiyonlar fırlatılmaya çalışılırmış ya, yok mu bir “bu kış mâkuliyet gelecek” müjdecisi? Pek yok, çünkü bir çok kişi “belediye başkanlığı için adayımız sensin” müjdesine kilitlenmiş bekliyor. Ne olacak Belediye Başkanı olunca? Ne olacağını yakında açıklamaya başlar pek sayın başkan adayları. Öyle vaadler görürsünüz ki listede, küçük dilinizi yutuverirsiniz.