Kürdistana giden yol

Bugün yanı başımızda, Osmanlı bakiyesi topraklarda Batı’nın en büyük emeli olan Büyük Kürdistan’ın ilan edilmesine çok az kaldı. Amerikan uçakları, Kürtlere ait Cezire ve Kobani arasındaki Tel Abyad’ı bombalayarak IŞİD’in boşalttığı yerlere PYD güçlerinin yerleşmesinin önünü açtı. Bu 3 kanton, Kuzey Irak Kürt yönetimi ile birleşince “100 yıllık rüya” büyük ölçüde gerçekleşiyor.
Geriye sadece bu topraklara Türkiye’nin Güneydoğusunun eklenmesi kalıyor.
Bu plan elbette bugünün planı değil. Sizi biraz geriye 100 yıl geriye götürelim:
Osmanlı İmparatorluğu döneminde de üzerinde en çok ‘oynanan’ kimliklerden biri Kürt kimliği olmuştur. İngiltere’nin klasik ‘böl ve yönet’ prensibi, Osmanlı hâkimiyeti altındaki pek çok milleti imparatorluk çatısından koparıp İngiliz menfaatlerine kökten bağımlı uydu devletçikler haline getirmiştir. Başta İngilizler olmak üzere Batılı devletler bu eski ve köklü siyaseti Kürtler üzerinde uygulamak için de büyük çabalar sarf etmişlerdir.
19. yüzyılda patlak veren ve daha ziyade feodal bir durum arz eden ayaklanmalar Osmanlı’nın idari yapısını oldukça sarsmıştır. Batı’nın hesabı ise bu ayaklanmaları ileriki tarihlerde etnik ve siyasi bir kimliğe dönüştürebilmek üzerine olmuştur. Bu amaçla birçok yabancı ajan, oryantalist, misyoner kılıflı kişiler Batı yayılmacılığına ileri karakol olarak hizmet edecek olan unsurları devşirmek üzere Osmanlı coğrafyasına yayılmıştır. Bunlar arasında en önemli isimlerden biri İngiliz ajanı Binbaşı E.W.C Noel’dir.