Bizim gibi makineler!

 İlk karşılaşmamızdı.Uzaktan takip ediyorum uzun yıllardan beri.Sempatik geliyor bana. Yüzüne bakınca, "günün birinde ben de öleceğim" duygusunu gördüğüm ender siyasetçilerden birisidir. O yüzden kendime yakın buluyorum. Merhametin izi silinmemiş hala yüzünde. Hani hepinizin tanıdığı meşhur bir politikacı olmasa, bir kenar mahallede, iki namaz arası zamanını cami avlusunda geçiren, elinde doksan dokuzluk tespih dudağında dua eksilmeyen, artık dünya işlerinden elini ayağını çekmiş munis adamlar var ya, onlardan birisi sanırsınız. * Gidip tanıştırdım kendini. Yüzüne güzel bir gülümseme yayıldı, belli ki memnun olmuştu. Yanımdaki gazeteci arkadaşım Kemal Gümüş'ü de tanıştırdım, ona da memnun oldu.Bizi uçağa götürecek otobüse bindik bu arada.