Cennete giderken!
İtalyan dilinin kurucu babası Dante Alighieri, bugün artık dünya kültür mirasının en nadide parçalarından birisi olarak kabul edilen "İlahi Komedya" adlı eserinde Cehennem, Araf ve Cennet'i gezerken, kendine iki rehber seçer...
Biri Roma döneminin en büyük şairi Vergilius, öteki de hayali bir genç kız olan Beatrice’dir.
Vergilius şairin ustası, Beatrice de platonik aşkıdır.
Eserin başlangıcında Dante karanlık bir ormandadır. Bilinci bulanık, aklı çelinmek üzeredir.
İşte tam bu umutsuzluk anında belirir Vergilius. Yalnız Cehennemi ve Araf’ın alt katlarını gezerken Vergilus yanındadır; Cennetteki yolculuğunda ise ilham kaynağı aşk rehberlik edecek ona, Beatrice devralır rehberliğiVergilius’tan.
(Dante’nin cennet yolculuğunda ustası yerine sevgilisini kendine rehber almasının nedeni o günden bugüne hep tartışıldı. Yaygın görüş, “Vergilius Hıristiyanlık öncesinde yaşadığı için cennette yeri yok, Dante o yüzden onu cennette götürmedi” diyor. Bence kim ne derse desin, cennette Beatrice gibi bir huriyle gezmek, Vergilius gibi aksi, ihtiyar bir şairle gezmekten daha zevkli olsa gerek!)
*
