Ayasofya müze haline getirilmeden önce ‘Sultanahmed Camii’nin kubbesini delip modern resim galerisi yapalım’ demişlerdi

1934’te müze haline getirilen Ayasofya’da seksen küsur sene aradan sonra ilk defa bu hafta sabah ezanı okunması, bana bir zamanlar bir başka cami ile ilgili yapılan daha da tuhaf bir teklifi hatırlattı: İki ressam, Namık İsmail ile Çallı İbrahim, Sultanahmed Camii’nin resim galerisi yapılmasını ve mekânın daha iyi ışık alabilmesi için kubbesinin delinmesini teklif etmişlerdi!
KADİR Gecesi münasebeti ile Ayasofya’da seksen küsur sene sonra ilk defa sabah ezanı okundu...
Ayasofya’nın ezansız geçen yıllarını tam olarak belirleyebilmek hayli zor olduğu için “Seksen küsur sene sonra” diyorum...
Zira, Ayasofya şimdilerde yazılıp söylendiği şekilde 1934’te çıkartılan bir hükümet kararnamesi ile müzeye çevrilmiş, kubbesinin altında o tarihten sonra “resmî olarak” ezan okunmamıştır ama, mâbedin ibadete kapatılması daha da öncedir. Ayasofya, müze haline getirilmeden birkaç sene boyunca esaslı bir restorasyondan geçirilmiş, önce bu sebeple ibadete kapatılmış, ardından da müze kararnamesi gelmiştir.
ONARIM YILLARI
O senelerin gazete kolleksiyonlarını incelediğinizde, Ayasofya’nın seneler boyunca haberlere konu olduğunu görürsünüz. Bu haberler fresklerin onarılması, sütunların temizlenmesi yahut hem iç kısımda hem de dışarıda yapılan arkeolojk kazılar ile alâkalıdır ve restorasyon sırasında Ayasofya ibadete kapatılmıştır.
1930’lu seneler, İstanbul’un büyük camileri hakkında daha başka bazı “tuhaf” tekliflerin yapıldığı veya kararların alındığı dönemdir. Ayasofya’nın restorasyon maksadı ile kapatılıp ardından da müze haline getirilmesinden önce Sultanahmed Camii’nin resim galerisi yapılması istenecek, derken Amerika’dan bir talep gelecek ve Ayasofya’nın “dünyanın en büyük caz klübü” yapılması teklif edilecektir.
SAKSAFON TEKLİFİ