Bu meşhur şarkının sözlerinin bir ruh celsesinde yazdırıldığını bilir misiniz?

Erol Sayan, Türk Müziği’nin bugün yaşayan en önemli bestekârıdır. Aşkı ve hüznü mükemmel şekilde terennüm eden şarkıları yarım asır boyunca dillerde dolaşmıştır, hattâ bu şarkıların birçok kişi için önemli hatıraları vardır. İşte, Erol Sayan’ın en meşhur eserlerinden olan “Geçsin günler haftalar” sözleri ile başlayan “Hatıra” isimli meşhur eserinin bir ruh celsesine dayanan bestelenme macerası...

Bugün referandum var; siyasetten bahsetmek, ucundan-kenarından da olsa siyasete temas etmek yasak, dolayısı ile bambaşka konularda kalem oynatmam gerekiyor...

“Ne yazayım?” diye derin derin düşünürken geçen hafta gittiğim bir konseri hatırladım: Cemal Reşid Rey Konser Salonu’nda verilen, Türk Müziği’nin hayattaki en seçkin bestekârı olan ve şarkılarının bir değil, en az birkaçını mutlaka bildiğiniz Erol Sayan’ın eserlerinin icra edildiği konseri...

Konserde kimin hangi eseri okuduğundan yahut icraların nasıl olduğundan falan bahsedecek değilim; üstad Erol Bey’in çok bilinen ama nasıl bestelendiği konusundan pek haberdar olmadığımız şarkısının ortaya çıkma hadisesini anlatacağım...

Üstad bestekâr Erol Sayan ve tanburu.

RUH ÇAĞIRAN BÜROKRATLAR

Bugün ellili yaşlarda olan birçok kişinin hayatında, Erol Sayan’ın şarkılarının mutlaka bir yeri vardır. Neş’eli anlarında o şarkılardan biri ile daha da neş’elenmiş, hüzne kapıldıklarında üstadın içli bir şarkısını terennüm etmiş yahut sevdiklerine aşklarını yine onun eserleri ile ilân etmişlerdir.

“Kalbe dolan o ilk bakış unutulmaz, unutulmaz”ın, “Bana bir aşk masalından şarkılar söyle”nin, “Kadehinde zehir olsa ben içerim, bana getir”in, “Yine yakmış yâr mektubun ucunu”nun, “Dertli ne ağlayıp gezersin burda”nın, “Yoksun diye bahçemde çiçekler açmıyor bak”ın ve daha bir hayli meşhur şarkının bestekârı olan Erol Sayan’ın en bilinen eserlerinin başında “Hatıra”sı gelir; yani “Geçsin günler haftalar / Aylar mevsimler yıllar” sözleri ile başlayan şarkısı...

İşte, bir zamanlar Türkiye’nin dört bir tarafını saran ve marş gibi okunan “Geçsin günler haftalar”ın bilinmeyen bestelenme öyküsü: