Mehterli, gülbanglı ve 101 pâre top atışlı yemin töreni hoş olmaz mı?

Bizde, asırlar öncesinden Cumhuriyet'in ilk senelerine kadar devam etmiş bir kural vardı: Bütün resmî muamelelerde ve mahkemelerde yemin gerektiği zaman "Vallahi" ifadesinin kullanılması..."Vallahi" diyenler sadece sıradan vatandaşlar değildi, seçimi kazanmış milletvekilleri Meclis'in açılışında ettikleri yeminde "Vallahi" derlerdi ve "Allah'a yemin ederim ki..." mânâsına gelen bu sözü cumhurbaşkanı, yahut o zamanki ismi ile "reisicumhur" da göreve başladığı sırada kullanmak zorunda idi...Metni 1924 Anayasası'nın 38. maddesinde yazılı olan ve Mustafa Kemal'in 1 Kasım 1927'de ikinci defa cumhurbaşkanlığına seçilmesinin ardından Meclis'te ettiği yeminin metnini aynen nakledeyim:"Reisicumhur sıfatı ile Cumhuriyet'in kanunlarına ve hakimiyet-i milliye esaslarına riayet ve bunları müdafaa, Türk Milleti'nin saadetine sadıkane ve bütün kuvvetimle sarf-ı mesai, Türk Devleti'ne teveccüh edecek her tehlikeyi kemâl-i şiddetle men, Türkiye'nin şan ve şerefini vikaye ve ilâya ve deruhte ettiğim vazifenin îcâbâtına hasr-ı nefs etmekten ayrılmayacağıma Vallahi".Şimdi, bu yemin metnini günümüzün Türkçesi ile vereyim:"Cumhurbaşkanı sıfatı ile Cumhuriyet'in kanunlarına ve millî egemenlik esaslarına uyarak bunları korumaya, Türk Milleti'nin mutluluğuna sadakatle ve bütün kuvvetimle mesai harcamaya, Türk Devleti'ne yönelecek her tehlikeyi eksiksiz bir şiddetle mene, Türkiye'nin şan ve şerefini koruyup yükseltmeye ve üstlendiğim vazifenin gereklerine nefsimi vakfetmekten ayrılmayacağıma Vallahi".Bir metnin "Türkçe'den Türkçe'ye tercümesi" maalesef böyle kuru ve takır-tukur oluyor; bazı kelimelerin, meselâ "nefs"in karşılığı da henüz uydurulmadığı için aynen kullanılmasından başka çare kalmıyor! BU NE BİÇİM TÜRKÇEDİR? 1928'de o zamanki ismi "Teşkilât-ı Esasiye Kanunu" olan Anayasa'da değişiklikler yapıldı. Bu değişikliklerin arasında yeni bir yemin metni de vardı ve "Vallahi" sözünün yerini "namusum üzerine söz veririm" ifadesi aldı.Derken, bu metin de defalarca değiştirildi ve 1982 Anayasası'nın 103. maddesine şu şekilde girdi:"Cumhurbaşkanı sıfatıyla, Devletin varlığı ve bağımsızlığını, vatanın ve milletin bölünmez bütünlüğünü, milletin kayıtsız ve şartsız egemenliğini koruyacağıma, Anayasaya, hukukun üstünlüğüne, demokrasiye, Atatürk ilke ve inkılaplarına ve laik Cumhuriyet ilkesine bağlı kalacağıma, milletin huzur ve refahı, milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde herkesin insan haklarından ve temel hürriyetlerinden yararlanması ülküsünden ayrılmayacağıma, Türkiye Cumhuriyetinin şan ve şerefini korumak, yüceltmek ve üzerime aldığım görevi tarafsızlıkla yerine getirmek için bütün gücümle çalışacağıma Büyük Türk Milleti ve tarih huzurunda, namusum ve şerefim üzerine andiçerim".Sonradan yapılan değişkliklerde aynen bırakılan bu metin gerek Türkçe, gerek noktalama, gerekse de ifade biçimi bakımından bozuktur! Destan gibi uzun mu uzun bir cümle kurulduğunda ifadeyi düzgün şekilde muhafaza edebilmek hayli maharet ister ve 1982 Anayasası'nı hazırlayanlar bu maharete pek sahip olmadıkları için böylesine tuhaf bir satırlar yığınını kaleme almışlardır..."Devletin varlığı ve bağımsızlığını..." yahut "...insan haklarından ve temel hürriyetlerinden yararlanması ülküsü" ne demektir, bu ifadeler nasıl bir Türkçe'dir, buyurun, siz karar verin!