En hakiki mürşit benimdir!
Adıyaman’ı toz bulutu içinde bırakıp Yaylakonak beldesine doğru yönelince, zirvesi karlı dağlar bize yolun ucunu gösteriyordu. Sarp yamaçların hemen önünde, bu mevsim bembeyaz olması gereken çıplak...
Adıyaman’ı toz bulutu içinde bırakıp Yaylakonak beldesine doğru yönelince, zirvesi karlı dağlar bize yolun ucunu gösteriyordu. Sarp yamaçların hemen önünde, bu mevsim bembeyaz olması gereken çıplak tepeler zikzak çiziyordu.
Şahsıma mektuplar (42) Rakibim sensin!
23 Kasım 2024 | 120 Okunma
Umut ve mücadele!
21 Kasım 2024 | 125 Okunma
Yine yeniden BOP!
20 Kasım 2024 | 605 Okunma
Çekin elinizi!
19 Kasım 2024 | 159 Okunma
Şahsıma mektuplar (41) Hilezof!
16 Kasım 2024 | 87 Okunma
TÜM YAZILARI
