Güz yapraklarındaki yağmur suları...

Nisan yağmurlarının hazirana kayması yazbahar diye başka bir mevsimi yaşamımıza soktu. Sabah kızgın güneşle başlayan gün bakıyorsunuz öğleden sonra sandıktan boşanırcasına yağmura dönüyor, afedersiniz bardaktan boşanırcasına yağmura dönüşmüş. 
24 saat bir günü ertesi güne kovalayan koşuşturmanın ardından biraz olsun nefes aldığımız zamanlarda, böylesi günler yaşamın tadına vardığımız başka bir yaşam rengi oluyor. Nisan yağmurları baharın tadıyla birlikte kışın da tam geçmediğini anımsatırdı. Haziran yağmurları ise yaz kapıda dedirtiyor. 
Hafta ortasında gündoğumunu karşılamak için çıktığında her taraf gece yağmurunun kokusuyla doluydu. Yağmur sonrasında hava açılmış, güneş çıkmışsa özellikle çam yapraklarının ucu bir başka seyirlik olur. Yağmur damlaları iğne yaprakların en ucunda topluiğne başı gibi durur, bir de güneş vurdu mu kendinizi binlerce lambanın yandığı uçsuz bucaksız bir hoşlukta hissedersiniz. 
Bu anın iğde ağaçlarında yarattığı güzellik ise daha başkadır. Açık yeşil iğde yapraklarını vuran güneş her tarafın ışık seliyle dolduğu bir hayal âlemine götürür sizi. Yaprakların hemen altındaki minicik sarı iğde çiçeklerinin yaydığı kokuyla birlikte bu manzaranın içine atlarsanız mırıldanmadan edemezsiniz: 
“Yaşamdaki en büyük mucize tabiattaki en doğal olan şeydir!”

***

Yağmurlu gecenin sabahındaki güneşin en güzel desenleri çizdiği yer ise gül yapraklarıydı. Tam da gül mevsimindeyiz. Her biri tabak gibi açmış onlarca gülün arasına başınızı soktuğunuzda artık bir gül ormanındasınızdır. 
Elbet güneşle birlikte o güzelim güllerin ortasına arılar ve böcekler de doluşmuştur. Onları da çok ürkütmemek gerekir.