Hapiste bayramın en güzel günü son gündür!
Hapiste geçirilmesi daha zor zamanların başında “güzel günler” gelir. Mahpuslukta “güzel günler hüznü” diye bir şey vardır.
Anneler günü, sevgililer günü, babalar günü, sevdiklerinizin doğum günü, karne günü, okulların başlangıcı...
Bir de dini bayramlar...
Herkesin buluştuğu, ailelerin hasret giderdiği, o güzelim sevinç günleri... Hapisteki insana ağır gelir. Birinci gün sabah sayımından sonra iç ses sisteminden yönetimin duyurusu yapılır:
“Tutuklu ve hükümlülerin dikkatine... Bir dahaki bayramı sevdiklerinizle geçirmeniz dileğiyle bayramınızı kutlarız... Allah kurtarsın!”
Son dilek, hapishane geleneğidir ama insana, “Senin için yeryüzünde yapılabilecek bir şey yok” mesajı gibi de gelir. Hele ne kadar yatacağın belli değilse, hele suçsuz olduğuna inanıyorsan...
Bayramın ilk günü, hücre kapısından itibaren en dış kapıya kadar olan 16 demir kapıyı kilitli tutmaktan sorumlu gardiyanlarla bayramlaşılır. Tabii törenle değil, sayıma geldiklerinde... Onlar için kantinden şeker alınır. İnsan kolanya da ikram etmek ister ama o yasak; kolonya alkollü içecek olarak kullanılabilir, diye!
Bayramın en güzel günü son gündür; Ohh dersiniz, güzel günler hüznü bitiyor!
