Kur’ân-ı Kerîm’de Allah inancı

De ki: O Allah birdir. Allah sameddir (Her şey O’na muhtaçtır, O hiçbir şeye muhtaç değildir).

Doğurmamıştır, doğmamıştır. O’nun hiçbir dengi yoktur.” (İhlâs 112/1-4)

“Göklerde ve yerde ne varsa Allah’ı tesbih eder. O üstündür, hikmet sahibidir. Göklerin ve yerin hâkimiyeti yalnız O’na aittir. O yaşatır ve öldürür. O her şeye kadirdir. O hem ilktir hem sondur (varlığının başlangıcı da sonu da yoktur); hem açıktır hem gizlidir. O her şeyi bilir.” (Hadîd 57/1-3)

Doğu da batı da yalnız Allah’ındır. Nereye dönseniz Allah’ın zatı oradadır… (Ehl-i kitap ve Arap müşrikleri) ‘Allah çocuk edindi’ dediler. Hâşâ! O bundan münezzehtir. Bilâkis, göklerde ve yerde ne varsa yalnız O’nundur. Hepsi de O’na boyun eğmişlerdir. O, göklerin ve yerin eşsiz-örneksiz yaratıcısıdır; bir şeyin olmasını dilediğinde ona ‘ol!’ der, hemen oluverir.” (Bakara 2/115-117).

“Allah ile birlikte başka bir tanrıya yalvarma! O’ndan başka tanrı yoktur. O’nun zatından başka her şey yok olucudur. Hüküm yalnızca O’nundur ve siz ancak O’na döndürüleceksiniz.” (Kasas 28/88)

“Biliniz ki O (kudreti, iradesi ve ilmiyle) her şeyi kuşatmıştır.”...