Zaruri bir cevap yerine

Son yazılarımdan dolayı eski bir arkadaşım epeyce gürültü koparmış. Bir dostum da –sağ olsun- bu eleştirileri bana iletti. Arkadaşlığımız öğrencilik günlerimize uzanan bu zatla biraz sert atıştık; sonra da eteğimizdeki taşları döküp sulhu sükûn sağladık, öyle de olmaydı; yoksa eleştirdiğim eski yıkıcı üslûp sahiplerinden ne farkımız kalırdı? Karar’daki yazılarımın altına düşülen birkaç eleştiri de oldu. Fakat şükranla belirteyim ki, bu eleştiriler gayet seviyeli idi; diğeri gibi “kokona” benzetmeli, “laiklik, milliyetçilik, Kemalizm, tarihselcilik, İslam tahribatı” suçlamalı; “Hz. Ömer, Ashab, Mâlikî, Şâfiî ve Eş’arî düşüncesi düşmanlığı” gibi bazısı çok ağır ama hepsi içi boş isnatlar gibi değildi. Tabii ki seviyeli eleştiriler olacak. Yazdıklarımı takdir eden-etmeyen bütün dostlara teşekkür ediyorum.

Yukarıdaki isnatların sahibine yazdığım bir cevabı siz okuyucularımla da paylaşmanın, meselelerimize yeni ve doğru bir bakış getirmemize katkı sağlayacağını ümit ediyorum:

“Selamün aleyküm …, afiyettesiniz inşaallah...

… Derdim ulemaya dil uzatmak değil. Ama İslam âleminin bugünkü hâlü pürmelalini siz benden çok daha iyi biliyorsunuz. Bu hal...