Bir gün gerçekten ekonomiyi konuşmak gerekirse…

Güncel siyaset bilindiği gibi, her zaman keyifli olmasa da heyecan vericidir. Taraftar olmak ve partizanlığın tükenmez şehvetini tatmak fanatikleri coşturur. Anlamlı laflar gerekmez; bir cümle, bir kelime, bir bakış onlara yeter. Yöntem ne olursa olsun fanatikler takımlarının galibiyeti için şartlanmıştır. Gol olsun da nasıl olursa olsun. Örneğini yaşıyoruz. Yani, dolar artarsa da iyidir, düşerse de. Golü kendi takımı attıktan sonra fark etmez. Yeter ki yukarısı öyle demiş olsun; tabelada ne yazarsa yazsın, tezahürat eksilmez.

Fanatizm fanatik olana keyif verir ama bir ülkenin ekonomisi bu keyfin peşinden sürüklenirse zaman gelir kimsenin keyfi kalmaz. Seneler, on seneler geçer elde avuçta bir şey kalmaz. Dev aynasındaki görüntü yanıltıcıdır. Katarlı gazeteci, Hollywood’lu aktör ve dost sandığınız çar sizden iyi bahsetmez. Dedikodunuzu yapar…

Çünkü bu ülke aslında ekonomiyi konuşmuyor; ekonomi derken siyasetin, siyaset derken de fanatizmin alasını yapıyor. Belagatin, öfkenin, polemiğin ve...