Biraz sıradanlaşma çok işe yarayacak
Siyasi rakip olan iki politikacının görüşmesi veya farklı pozisyondaki siyasi kişiliklerin bir araya gelerek görüşmesi her zaman ilgi çekiyor. İlginin temel sebebi, Türkiye’de diyaloğun, konuşmanın ve fikir alışverişinin istisna olmasıdır.
Her demokraside siyasi rekabet ateşlidir ama bizde ilaveten bu rekabetin hayatın her alanına yayılması bir kural gibi gözetilir. Böylelikle siyasetin ve sosyolojinin en zengin sermayesi olan konuşmak eylemi gözardı edilir. Yukarıdaki bu katı kural aşağıya, farklı siyasal kamptan birileriyle görüşmek şüphe uyandırıcı ve gizlenmesi gereken bir işin gerilimi olarak yansır.
Aslolan diyalogsuzluk, gözardı etmek ve mümkünse yok saymaktır. Aksine, iyi niyetli girişimler dahi teşebbüs sahipleri tarafından taşınamaz… Sadece adı konulmuş siyasi partilerin mensupları için değil, bugünlerde yeni siyasi arayışlara yönelen dünün çok makbul görülen isimlerine yapılan muamele de aynı kategoriye giriyor. Ülkenin temel sorunları nasıl senelerdir diyalogsuzluk, empati ve konuşma eksikliğine kurban gidiyorsa, gündelik siyaset aynı hastalıktan kurtulamıyor.
