Kaybolan seviyenin arkasından bakakalmak

Liyakat meselemiz var mı? Var. Aşikar…

Ehliyet, adalet, üslup, adab, hak/hukuk meselelerimiz de var.

Geç oradan, hoşgörü, empati bahsinde de mesele had safhada. İlimde, bilimde, akademide hakeza.  Üretmekte ve paylaşmakta bile…

Ne kadar sayarsak sayalım ama bilelim ki bir numaralı mesele seviyesizliktir. Neyi nasıl yaptığımızdan ziyade ilme, düşünceye, tarza, tavra ne kadar kıymet verdiğimiz önemlidir. Seviye bir toplumun kalitesinin derecesini temsil eder ve çalışmaktan, üretmekten, hakkaniyetten, liyakattan, haktan ve hukuktan evvel utanma duygusunu mecbur kılar. Adaletsizliğe, yalan söylemeye, çarpıtmaya, hak etmediğin yere konmaya, başkasının hakkını gaspetmeye, ne pahasına olursa olsun üstte kalmaya tenezzül etmezsin, zira utanırsın.

Başkalarının canını yakmaya utanırsın. Fırsatçılık ve köşe dönmeciliğe meyledemezsin, yüzün kızarır. Göz göre göre başkasının hakkını yiyemezsin, ayıptır.