Normal olan ve asla normal olamayan

AVM’ler ve berberlerden başlayarak o sıkıcı karantinadan çıkıyoruz. Sokaklara dönüyoruz… Bu dönüşün eskisi gibi rahat, sıcak ve samimi olamayacağını; yani elimizi kolumuzu sallayarak yürüyemeyeceğimizi de biliyoruz. Korku bir kere girdi içimize. Dikkat, mesafe, endişe ve izolasyon artık şart…

Yine de başka bir plan mümkündür ve daha güvenli olurdu. Bayrama kadar bekleyebilirdik; hatta son bir hamleyle iki bayram arasında (19 Mayıs ve Ramazan) evde kalabilirdik. Ne kadar sıkıcı olsa da virüsle yakın yaşamaktansa evde kalmak daha küçük bir bedeldi ama açıldı artık kapılar.