Terörün bombası varsa sokağın da karakteri var

Terörün amacı sokağı umutsuzluğa sevketmek, endişeyi artırmak, yenilgi psikolojisi yaymaksa sokağın karakteri de tam tersine boyun eğmemektir. Bugün, terörün en kanlı sahnelerinin birinin ardından o günlerden birini yaşıyoruz. Bombayla, silahla, şiddetle, ölümle gelen hiçbir mesajı, hiçbir amacı, hiçbir planı asla kabul etmeyeceğimiz bir gündeyiz.

Beşiktaş’ta hayatını kaybeden genç polislerin geride bıraktığı acıyı ne kadar anlamaya çalışsak boş, onların son anlarını ne kadar düşünsek faydasızdır. Ölümle biten bir acıyı anlayabilmek, hele böylesine sinsi ve hainane yolla gelen bir ölümün ne kadar hazin olduğunu kavramak imkansızdır. Ateş tam da böyle zamanlarda düştüğü yeri yakar, yaktıkça da yakmaya devam eder. 38 pırıl pırıl insan bizlerin daha iyi ve daha güvenli bir hayat sürmesi için orada şehit oldular. Geride, eşlerine, çocuklarına, ailelerine hayat boyu taşınması imkansız ağır bir hatıra bırakarak uçup gittiler.

***

Türkiye, bir yandan önceki akşam şehri kana bulayan PKK’yla öte yandan IŞİD’le; yani dünyanın en büyük iki terör örgütüyle aynı anda mücadele ediyor. Başka bir ülkenin omzunda böylesine ağır bir yük yoktur. Yetmezmiş gibi FETÖ gibi benzersiz bir devlet içi örgütlenmeyi tasfiyeye uğraşıyor. Bu kadar da değil… Şiddet ve istikrarsızlık liginde DHKP-C’yi ilk üçe bile koyamıyoruz ama sadece böyle bir örgütün bile ortalama demokrasiler için ne kadar büyük bir bela olduğu malumdur.

Bütün bu şiddet sarmalı ve en umulmadık anlarda kendisini gösteren ağır eylemlerle karşı tek güç, tek silah asla ve hiçbir şartta bu örgütlerin istediklerini elde edemeyeceklerine dair inançtır. Ölmeyi ve illa da öldürmeyi umursamayan bir güruh karşısında sokağın, toplumun, sıradan insanların gücü soğukkanlılıktan başka bir şey olamaz. Soğukkanlı olmak, ne yaparsa yapsın terörün galip gelemeyeceğini bilmek ve inanmaktır. Türkiye gibi bir demokraside hiçbir unsurun şiddet yoluyla hedefe varamayacağına, elde silahla hiçbir mesajın bu topluma dayatılamayacağına inanmaktır.