Toz bulutu indiğinde kimin elinde ne kalacak?

Terörle mücadelede veya PKK ile savaşta veyahut da Kürt meselesinde çok safhalar geldi geçti. Bir hesaba göre PKK beş defa yok edildi, bir başka hesaba göre ortada zaten bir mesele falan da bulunmuyordu.

Bütün bu hesaplar içinde en tehlikeli olanı, 30 yıldır binlerce insanın canına mal olan tecrübeyi yok sayan hesaptır. En acısı da en umutsuzu da budur. Bir ülke, bir toplum, evlatları şehit olmak için yarışıyor diye aynı yoldan tekrar tekrar geçmemeli. Geçiyorsa, o ülkeye gelenek sahibi büyük devlet sıfatı pek yaraşmaz. 

***

Şurası muhakkak… PKK’ya karşı savaşı asla kaybetmeyeceğiz, rahat olalım. Rakamları yarıştırmaya da gerek yok, üstünlüğümüzü anlatmaya da. Devlet zaten üstün olur, zaten daha çok terörist “etkisiz hale” getirir. Devlet zaten yenilemez, zira yenilirse toprak kaybeder.

İşin içinde bütün güvenlik unsurlarıyla devlet varsa orada gerileme ve yenilgi düşünülemez.

Tek meselemiz buysa rahat olalım, yenilmeyeceğiz.

Evet, bu savaş asla kaybedilmeyecek ama aslolan ne zaman, nasıl ve ne pahasına kazanılacağıdır.

Kürt meselesi denilen şey hala budur. 100 yıl sonra ya da 30 yıl sonra… Tarihi nereden başlatırsanız başlatın cevabı aranan soru hep bu olmuştur. 

Bu noktada, devletin bütün askeri, siyasi bilgilerine haiz olan ve mücadeleyi sevk ve idare eden Cumhurbaşkanı’nın yaptığı son açıklama fevkalade önem arz etmektedir. Erdoğan, bir yıla yaklaşan son mücadele döneminin ardından topluma bir gerçeği açıkladı. Özetle, “Asla tamamen bitirilemeyecek ve kıyamete kadar sürecek bir mücadelenin içinde bulunuyoruz” dedi.

Geldiğimiz nokta budur.