Yok mu bir kaygı, biraz gelecek endişesi?

Bir ülkenin temel meseleleri, yolunda gitmeyen işleri, kaybolan değerleri ve yıpranan kurumları iktidarların olduğu kadar o ülkenin düşünce insanlarının, ortak birikiminin parçası olan kuruluşlarının vesairenin de sorumluluğudur.

Seviye bileşik kaplar düzenine mahkum olmuşsa, hepsi birden geriliyorsa da sorumluluklar yerine getirilmiyor demektir. Hep beraber aşağıya doğru gidiş aslında herkesin yetkisi ve gücü kadar suçlu olduğunu anlatır. Türkiye’nin içinde bulunduğu halin birçok tarifinin yanında bu da tariflerden biridir ve en can yakıcı olanıdır. İktidarla birlikte, iktidarın yükseldiği tabanın, o siyasi ve ideolojik (ve gayet tabi dini) gelenek ve kurumların yıpranmışlığını ve gevşemeyi ıskalayarak, sadece günlük siyasi analiz yapmak yetersiz kalır.

YAZININ DEVAMI