Ey omzumun üstünde oturan melek
Yaklaşan yaklaştı.Gün geceye, gece güne ulanır.Tomurcuk patlar, yaprak yeşile kavuşur.
Yumurtadan çıkan ördek yavrusu, kara gecede kara kumun üzerinde çırpınan minik kaplumbağa, kayayı delen incir, hangi sevdaya kapıldı?
Kendi giden adı kalan ne varsa. Nereye koşuyor? Ve başını taştan taşa vurup coşan su niçin hıçkırıyor? Elbette bir vakte varmak için.
Damlanın içindeki ummanı görmek için. Göz görmez, gönül görür. Ukubatta niyabet cari olmaz. Bu sebeple.
Vitrinde yemek
20 Kasım 2024 | 130 Okunma
Teknoloji yahut konfor
13 Kasım 2024 | 144 Okunma
Kaleme veda
06 Kasım 2024 | 402 Okunma
Ha savunma ha tarım
30 Ekim 2024 | 255 Okunma
Rüzgârı kesilen bayrak
25 Eylül 2024 | 243 Okunma
TÜM YAZILARI
