Bir cadılarımız eksikti… Artık varlar…

Ne üzülmesini biliyoruz ne de sevinmesini. Bir tarafımız kanlı gözyaşları dökerken diğer tarafımız ithal eğlenceliklerin peşinde koşuyor.

Sen aklımıza mukayyet ol ya Rabb…

Cuma günü öğlen saatlerinden sonra meydana gelen İzmir depreminin ardından yaşananlar yürek burkucu. Enkaz altında kalan insanlarımız kurtarılmayı beklerken hepimizin canı ağzına geldi. Hep birlikte gidenlerimiz enkazı kaldırmaya çalıştı, gidemeyenlerimiz ise ellerini duaya kaldırıp Mevla’ya yakardı.

Rabbim deprem ve afet benzeri olayları hiçbir kimseye ve hiçbir beldeye yaşatmasın.

Yaklaşık üç gündür İzmirli kardeşlerimizin acılarıyla yatıyor acılarıyla kalkıyoruz. Onlarla hüzünleniyor onlarla ağlıyoruz.

“Abi, beni bırakma” diyen enkaz altındaki depremzedenin kurtulmasını dört gözle bekliyoruz.