Petrol baharı

Osmanlı İmparatorluğu bin bir türlü entrikalar ve ihanetler neticesinde Ortadoğu’dan el çektirilince İslam Coğrafyası bölge dışı emperyalist aktörlerin çıkarlarına terk edildi. İslam Medeniyetinin tarih ve kültür mirası yerle bir oldu. Tarihi mirası yağmalandı.

Sadece Amerikalı Hobby Lobby şirketinin Irak’tan kaçırdığı tarihi eser sayısının 5 bin 500 olduğu tespit edilmiş.  Yalnız Amerika değil, Fransa ve İngiltere de Irak’ın tarihi mirasını gasp eden modern yan kesicilerin içerisinde.

2017 yılında Berlin’de bir müzede Iraklı tarihi eser uzmanının gözyaşları içerisinde “Çaldılar seni Ey Irak!” diye ağlayışı tüm İslam dünyası için ders niteliğindeydi.

18 Aralık 2010 yılında Tunus’da başlayan “Arap Baharı” diye tabir edilen ve Batı tarafından “Demokrasi Talebi” olarak görülen ayaklanmalar, aslında “tatlı su balıklarının kirli su” (petrol) mücadelesiydi.

Tunus Cumhurbaşkanı Zeynel Abidin Bin Ali’nin olaylar kontrolden çıkınca ülkeyi terk etmesi istendi. Kendisine hazırlanan uçağa binmemekte direnen devrik lidere eşinin “Bin şu uçağa geri zekâlı. Ömrüm senin ahmaklıklarına katlanmakla geçti” sözü yansıdı ertesi gün dünya kamuoyuna.

Tunus’ta başlayan “Petrol Baharı” sırasıyla Mısır, Libya, Suriye, Ürdün ve bugün Yemen’de devam ediyor. Her ne hikmetse bu “Arap Baharı” Suudi Arabistan ve İran’a uğramadı. Yemen’de yürüttükleri vekâlet savaşında on binlere insan hayatını kaybetti, kaybetmeye de devam ediyor.