Başkanlık sistemi ve MHP

Muhtemelen iki büyük dünya savaşı ve Soğuk Savaş döneminin sona ermesinin ardından yaşanan en büyük paylaşım kavgasıyla karşı karşıyayız. İster iç dengelerimiz açısından, isterse bölgesel boyutlarıyla bu kavganın doğrudan muhatabıyız. Temel soru ve sorun, buna ne kadar hazırlıklı olup olmadığımız.

Türkiye’nin etrafında temelde Birinci Dünya Savaşı sonrasında şekillenen sınırlar var. Bunların lehimizde çizildiğini veya en azından sorun çıkarmayan bir tasarım olduğunu herhalde kimse söyleyemez. Dolayısıyla sürekli mevcudu koruma telaşıyla hareket edenlerin yaklaşımıyla, çizilen bu sınırları adeta kutsal kabul etmenin bize faydası yok. Bu sınırları çizen akıl, daima sorun üretmeye müsait yapıları, devlet adı altında coğrafyamıza servis ettiği için, halihazırdaki her çatışma daha fazla bölünmeye ve kırılmaya neden oluyor.

Öte yandan sorun, bu sınırları yeniden Türkiye’nin aleyhine çizme ve belirleme noktasına geliyorsa, buna karşı da mevcut politikaların ötesine geçerek hazırlıklı olmak gerekiyor. Mevcut politikaların ötesine geçmek, mevcut sistemdeki arızaları gidermek, sistemi köklü ve kararlı biçimde yenilemekle mümkün. Zaten işin püf noktası da burası. Şu anda henüz yeterli düzeye ulaşmasa bile, başkanlık sisteminin gündemde olması böyle bir arayışın ifadesi.

Türkiye, muhtemelen hepimizin beklediğinden daha hızlı biçimde başkanlık sistemiyle ilgili tartışmayı yürütecek. Bunun en sağlıklı biçimde ve doğru kanallar üzerinden yürütülmesi gerekiyor. Başkanlık sistemini istiyoruz diyenlerin de, karşı çıkanların da bunu bilgi ve gelecek perspektifiyle yapması gerekiyor. Özellikle karşı çıkanların önemli bir bölümünün meseleyi Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a muhalefet zemininde geliştirmesi, tartışmayı anlamsız hale getiriyor.