Bayram

Bayramda benlik gider. Ego sıfırlanır. Gürültü sonlanır. Patırtı kesilir. Egonun, gürültünün, patırtının yerini sessizlik, huzur, dostluk, kardeşlik, eşitlik alır. Benim siz okurlara filozofluk satacak halim yok.  Ayrıca size bilgiçlik taslamak için yazıyorum da saymayın. Aklıma geldiği ve yüreğimden döküldüğü gibi yazıyorum: Bana göre bayramlar, “başkalarına kulak vermek, onları dinlemek, sevinçlerini paylaşmak için” bulunmuş olmalı.

Paylaşmıyorsan!

Bayram ne için!

Depremi gördük.

Derin acı yaşandı.

Bayramı önce deprem bölgesinin acılı insanları ile paylaşmalıyız. Herkesin bir öyküsü var, herkesin öyküsü kendisi için önemli. Bayramlar, yepyeni hayatları başlatma, başkalarının öyküsünün de tadını çıkartma, yürekleri ve bedenleri güçlendirme günleri olmalı.