Bir öğretmenin mektubu!

Emekli öğretmen Ümit Sürmeli, bana elektronik postadan 12 Nisan'da bir mektup gönderdi. Bu kadın öğretmen aynı zamanda yazar, aynı zamanda topluma, çevreye, hayvanların yaşama hakkına duyarlı sivil toplum örgütleri kurucu üyesi.

Konya'da yaşıyor.

Saklayacak değilim.

İzin de aldım.

Mektubu siz de okuyun.

“Sayın Beyefendi,

Öncelikle gazetemiz SÖZCÜ'deki değerli yazılarınız için kutluyorum. Ne yazık ki Konya ilinde artık eleştiri yazısı yazacak yerel gazete de kalmadı.

Emekli öğretmenim.

33 yıl görev yaptım.

Öğretmenlik görevim devam ederken 1996 yılında Türkiye'nin 2500 köpek kapasiteli ilk sahipsiz hayvan bakımevini Konya Büyükşehir Belediye Başkanı Halil Ürün'ü ikna ederek kurdum. Konya Doğayı ve Hayvanları Koruma Derneği'ni  de aynı yıl oluşturarak, bu barınağı 10 yıl belediyenin de katkıları ile işlettik.

2001 yılında o dönem adı İL ÇEVRE MÜDÜRLÜĞÜ olan kurumun çalışanları ve Selçuk Üniversitesi Vet. Fak. hocalarının da katkıları ve  dönemin valisi Ahmet Kayhan'ın hazırlattığı Türkiye'nin ilk protokolü yapıldı. Meram, Selçuklu, Karatay ve Büyükşehir Belediyeleri'nin katılımı ile bir protokol imzalandı.

Şunun için önemli.

Bu protokol yapıldığında (2001 yılında) henüz Hayvan Hakları Yasası çıkmamıştı. Konya ilinde hayata geçirilerek barınakta tüm canlara hazır mama verilecek ve Konya ilindeki 31 ilçede hastalanan, kaza geçiren, terk edilip aç bırakılan; at, eşek, katır, kedi, köpek ve yaban hayvanları, Konya veteriner fakültesinde tedavi edilecek, ücretleri de yukarıda imzası olan, 3 merkez ve büyükşehir belediyelerince ödenecekti.