New York’ta dün yediğin hurma!

Benim aldığım bilgi doğru çıksaydı Kemal Kılıçdaroğlu, ABD'de Başkan Joe  Biden ile görüşecekti. Senato üyeleri, ABD derin devletinin sinsi gücü lobilerin temsilcileri, ABD medyasının (TV ve gazeteler) seçkin kalemleri ile buluşacaktı.

Yeni bir adım.

Taze bir tavır.

Farklı bir açılım.

Gösterecekti.

Doğru çıkmadı.

Görüşebilseydi: Yapılacak seçimde iktidar olması yüksek ihtimal önde gelen bir politik liderin, “Türkiye'nin tam bağımsızlığını” esas alarak barış ve iki komşu ülkenin kardeşliği için nasıl yapıcı, kalıcı, gerilimi azaltıcı, savaşa, çatışmaya, vuruşmaya ihtiyaç duymadan sorun çözücü yaklaşımını sergileyecekti.

Gerilim tırmanıyor.

Ve tırmandırılıyor!

ABD ve AB, Türkiye'nin 1950 yılından buyana NATO üyeliğiyle batı bloku içindeki önemine ve tam 70 yıldır kıt kaynaklarını silaha yatıran fedakarlığına arkalarını döndüler. Bugün Yunanistan tarafında saf tutuyorlar. Bu da Yunanistan'ın iktidardaki politikacılarını “Türkiye ile bir iki günlük de olsa silahlı çatışmadan siyasi rant çıkrama” ucuzluğuna itiyor. Aynı şekilde bizim ülkemizdeki iktidar politikacısı da; yokluğa, yolsuzluğa, yasaklara batmış beceriksiz ve bencil yönetimi sonucunda derinleşen ekonomik krizin halkın yaşamındaki yıkıcı etkisini unutturmak için “Yunanistan- Türkiye silahlı çatışmasından bir kahramanlık çıkartma” eğilimini köpürtüyor.

İki taraf:

Yunan iktidar politikacısı.

Türkiye iktidar siyasetçisi.

Gerilimi morfin yaptılar.

Seçmen uyutuyorlar.

ABD ile AB ise;  “NATO üyesi iki ülkeye sağduyu önermek” yerine Yunanistan'ın yanında yer aldılar. Yunanistan'daki üsleri füzelerle, ileri teknolojik silahlarıyla güçlendiriyor ve sanki “Türkiye'yi dışarda bırakıp NATO'nun doğu sınırlarını Yunanistan'dan başlatmak” gibi bir niyet sergiliyorlar. Türkiye'nin Ege'de ve Akdeniz'deki haklarının gaspına da göz yumuyorlar.

Bu puslu niyet!

Bu sinsi tavır!

Bu azgın teşvik!

Yunanistan ile Türkiye arasında bir savaş çıkartabilir.