Ordu buysa! Biz yanmışız!

Dost acı söyler. Gerçekler acıdır. Söylenmesi gerekir. TRT'nin güzel yüzlü ve billur sesli spikeri Tijen Karaş, darbecilerin bildirisini okudu.
Ne yapsın?
Silahı yoktu.
Spikerlik eğitimi almıştı. Askeri lise de okusaydı, kurmaylık öğreniminden geçseydi, savaşma pratiği eğitimine sahip olsaydı darbecilerle vuruşurdu.
Ölür ya da öldürür.
Bildiriyi okumazdı.
Genelkurmay Başkanı!
Rehin (teslim) alındı.
Darbecilerle vuruşmadı. En yakınındaki “Fethullahçı darbecilerinden” birisiydi de gafil mi avlandı? Makamında silahsız oturuyordu ve üstüne aniden çullandılar, enterne ettiler.
Neler oldu bilmiyoruz?
Varsayalım.
Kurmay Başkanı gafil avlandı.
Peki öbür komutanlar!
Kara, hava, deniz, jandarma, donanma komutanları da vuruşmadılar. Ölmediler. Öldürmediler. Rehin oldular.
Kimisi 12 saat.
Diğeri 24 saat.
Öbürü 48 saat.
Bu kadar tesadüf!
Bir açıklaması olmalı.

*  *  *

Vuruşanlar var!
MİT'e vidalı gazete yazarlarının köşelerinde yazdıklarına göre MİT Başkanı ve yardımcıları, rehin alınmayı kabul etmedi, “sabaha kadar çatıştık” dediler. 1. Ordu Komutanı da vuruştu, teslim olmadı ve tanklarının köprübaşlarını tuttuğu, F-16'ların Meclis binasını kurşunladığı saatlerde Cumhurbaşkanı'nı tatil yaptığı otelden arayıp “Sayın Cumhurbaşkanım, siz meşru Cumhurbaşkanısınız. Size bağlıyım. Ankara'ya gitmeyin. İstanbul'a gelin, ben sizin güvenliğinizi sağlarım” dedi.