Organ yazara para! Haber yazana damga!

Gazete olmaktan çıkarsın. Yazar olmaktan da çıkarsın. Cumhurbaşkanı, sarayına çağırdığı muhtarlara ne anlatıyorsa sen de okuruna aynısını söylersin. Başbakan ne konuşuyorsa sen de onun ağzıyla yazarsın. Bakanları, iktidar partisi önde gelenlerini, iktidar zenginlerini halka şirin, temiz, rüşvet yemez, devleti soymaz, dini bütün göstermek için takla üstüne takla atarsın. İktidarın görüşlerini kendi görüşünmüş gibi dile getirirsin. Bu haysiyetsiz, şerefsiz, vicdansız çok basit, ilkel gazetecilik ve yazarlıktır. Bu yolu tutarsan iktidar organı yazar ve iktidar organı gazete olursun.
Gazete organ olunca!
Havuza alıyorlar.
Paraya boğuyorlar.
Yazar organ olunca!
Havuzdan besliyorlar.
Organ yazara ayda 100 bin TL maaş, organ gazetenin sahibine ise devlet ihalesi verip avanta servet kazandırıyor ve devletin el koyduğu şirketi de bu organ gazete patronunun mülkiyetine geçiriyorlar.

* * *

Bir de tersi var.
Gazete olmaya devam edersin. Yazar olmayı her şart altında sürdürürsün. Cumhurbaşkanı saray yaptırınca alkışlamaz, “7 bakanlığın binası yokken ve bu 7 bakanlık yüksek kira ödeyip başkasının binasında çalışırken Cumhurbaşkanı’nın 1150 odalı lüks saray yaptırması savurganlık sayılır” diye halkın dikkatini çekersin. Başbakan, “bize hukuk gereklidir diyen Ali Babacan’ı bakan yapmadı ama Saray’ın damadını bakanlar listesine koydu” diye yazar halkı düşünmeye zorlarsın. Gazete okurunu haberdar etme, bilgilendirme, düşündürme, dikkat çekme, alternatif getirme çizgisinden sapmazsın.
Bu şerefli bir yol.